12 Niedziela zwykła rok B

cze 21, 2024 | Ks. Marek Studenski, Rok B

12 Niedziela Zwykła rok B ( Mk 4, 35-41)

Czy wiesz, że pszczoły potrafią precyzyjnie wskazać drogę do nektaru tańcem, a gołębie zawsze odnajdują drogę do domu, nawet po podróży na tysiące kilometrów? 🐝🕊️

W tym odcinku odkryjemy niezwykłe historie z natury, które pokazują, jak Bóg jest obecny w każdym aspekcie stworzenia. Zastanowimy się nad tym, jak przyroda świadczy o Jego mądrości i miłości.

🌍 Dlaczego warto posłuchać? – Fascynujące fakty o zwierzętach i ich zachowaniach. – Inspirujące refleksje o tym, jak przyroda ukazuje Bożą obecność. – Historie, które pokazują, jak nasze działania wpływają na środowisko. Jako syn lekarza weterynarii, mam unikalne spojrzenie na świat zwierząt i przyrody. Podzielę się z Wami opowieściami, które skłonią do refleksji i podziwu nad cudami stworzenia.

👀 Czy wiesz, że: Pszczoły wykonują taniec, by wskazać miejsce nektaru? Gołębie mają niesamowitą zdolność do nawigacji? Nawet proste organizmy, jak muszka owocowa, kryją w sobie tajemnice genetyki podobne do człowieka? Nie przegap tej okazji, by spojrzeć na przyrodę z nowej perspektywy i dostrzec w niej rękę Boga. 🌿✨ 

Mądre prawa przygody

Zapraszam na szklankę dobrej rozmowy. Hiob mówi o Bogu, który ogranicza morze, które chciało wystąpić z brzegów. A w ewangelii Jezus ucisza burzę na jeziorze. Bóg jest Panem przyrody i dlatego, kiedy patrzymy na świat, na przyrodę, widzimy w tym rękę Boga. Moi kochani, popatrzmy, akurat jako syn lekarza weterynarii jestem blisko przyrody. W naszym domu zawsze były różne zwierzęta. Popatrzcie na życie pszczół. Pszczoła zwiadowczyni przybywa do ula i wykonuje taniec. Na podstawie tego tańca rój pszczół trafia z dokładnością do kilku metrów na pole, gdzie jest nektar, gdzie jest urobek do zebrania. Ten taniec pszczół jest niesamowicie skomplikowany. Pszczoła wychyla się w tym tańcu o ileś stopni od osi, która prowadzi bezpośrednio na Słońce i w ten sposób wskazuje kierunek lotu, a rytm ruchów pszczoły wskazuje prędkość, jaką mają lecieć pszczoły. Jak to jest możliwe? Jeszcze jedna rzecz, może was zaskoczę – popatrzcie jajka w ulu muszą być w temperaturze 36 stopni Celsjusza. I pszczoła robotnica co godzinę swoimi czułkami bada temperaturę w gnieździe z jajkami pszczół i wyczuwa różnicę temperatury o 0,1 stopnia Celsjusza. Najlepszy termometr tego nie jest w stanie nieraz zmierzyć.

Moi kochani, to jest niesamowita mądrość przyrody i patrząc na to dochodzimy do tego, że Ktoś za tym musi stać. Kapitalnie to kiedyś ktoś porównał do takiej piosenki „Skaldów”, że cały świat mówi o tym, że jest Ktoś, kto nas kocha, bo stworzył to z miłości do nas: „Lampa nad progiem, krzesło i drzwi – wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał”. Ta piosenka „Skaldów” może być odniesiona do całej przyrody. Lasy i góry, pola i morza, zwierzęta, owady, ryby – wszystko mi mówi, że mnie Ktoś pokochał, skoro dla mnie stworzył taki piękny świat. Moi kochani, gołąb – jakim zmysłem kieruje się gołąb, że w zamkniętym pudełku, niczego nie widzi, jest przewożony o tysiące kilometrów i po wypuszczeniu trafia do strzału w ten punkt, gdzie jest jego dom, skąd go przywieziono? Nawet jeśli są to dziesiątki tysięcy kilometrów, nawet jeśli jest na drugiej półkuli – trafi do domu. Ma jakiś szósty zmysł.

Moi drodzy, popatrzmy – muszka owocowa – jak to jest wszystko tajemnicą – trzy czwarte genów, jakie posiada muszka owocowa, ma również człowiek. A tu jest tak nieskomplikowany owad, a tutaj mamy człowieka. Niesamowita mądrość i tajemnica właśnie tkwi w przyrodzie. Mówiąc o ptakach, powiedzmy jeszcze na przykład bociany – przylatują z ciepłych krajów, to wiadomo – kiedy byłem ostatnio w Hiszpanii, tam jest ich dwa razy więcej niż w Polsce. Natomiast jak to się stało, że kiedyś, kiedy w Polsce była później wiosna, bociany potrafiły przeczekać na Peloponezie aż w Polsce się ociepli. Skoro one wiedziały, jaka jest różnica temperatur? Czy np. niesamowite zachowanie psów? Kiedyś jedna z dziewczynek, dziecko już w takie chłody listopadowe wyszło z domu i dziewczynka zabłądziła. Były przymrozki, groziło jej zamarznięcie. Okazało się, że odszukał ją jej pies, który dotarł w to miejsce, gdzie dziewczynka była zagubiona – bo wiadomo, posługiwał się węchem, który mają psy – ale potem położył się na niej i tak długo trwał przy niej, ogrzewał ją, aż ją odnaleziono. I chociaż uległo ciało tej dziewczynki wychłodzeniu – udało się ją uratować. Uratował ją pies.

Moi ukochani, doświadczenie obecności Pana Boga w przyrodzie musi rodzić respekt i pokorę, a także prowadzi do wiary.

Niesamowite świadectwo dał Pan Andrzej Zalewski – pamiętamy, w radiu były takie programy „Ekoradio”. Aleksander Zalewski, już, niestety, dzisiaj nieżyjący redaktor radiowy był meteorologiem, ale te programy to było coś więcej niż tylko prognoza pogody. Jego programy to były porady dla działkowiczów, dla hodowców zwierząt, dla tych, którzy mieli ogródki, hodowali warzywa. W sposób niesamowicie ciekawy mówił o przyrodzie. I pewnego razu spisałem sobie jego stwierdzenie, jego świadectwo. Powiedział tak: Teraz taka ciekawostka – z moich kontaktów ze światową służbą meteorologiczną – mówi pan Andrzej Zalewski – wynika, że tam właściwie nie ma ludzi niewierzących. Bo w końcu każdy z tych, którzy zajmują się przepowiadanie pogody, prędzej czy później uklęknie na kolana – powie – Panie Boże, Ty jesteś nade mną, bo sprawiasz niespodzianki. Uznaję Twoją władzę. Prędzej czy później każdy z meteorologów uklęknie na kolana przed Panem Bogiem. No, niesamowite świadectwo. Powiedział to już ten starszy człowiek, kapitalny zresztą, ze swego doświadczenia i z doświadczenia swoich kolegów meteorologów.

Niebezpieczeństwo „pychy”

Jest takie powiedzenie, a mówię to w kontekście ludzkiej pychy – popatrzcie, kiedy udało się sklonować owcę, miała na imię Dolly, nie zapomnę tego artykułu w „Gazecie Wyborczej”: „Stworzenie owcy”. Artykuł pełen pychy, pełen takiej buty, że człowiekowi udało się stworzyć owcę. Nie trzeba wyjaśniać – błąd, jaki tkwi w tym tytule, w takim podejściu. Ale popatrzcie, ta pycha może prowadzić nas do katastrofy. Jest takie powiedzenie, że Pan Bóg przebacza zawsze, człowiek przebacza czasami, a pogwałcona natura nie przebacza nigdy. My chcemy ingerować w kod genetyczny i nie liczymy się z konsekwencjami. Tymczasem, popatrzcie – takie zdarzenie, które miało miejsce w latach 60-tych w Stanach Zjednoczonych. Nagle okrzyknięto niesamowity sukces – odkryto wreszcie bardzo skuteczny pestycydy o nazwie DDT, który nie powoduje żadnych skutków ubocznych i jest niesamowicie skuteczny w walce ze szkodnikami na różnych plantacjach. Odtrąbiono sukces, a po jakimś czasie okazało się, że chorują i umierają Eskimosi na biegunie. Nie wiedziano skąd to jest, jaka jest przyczyna tych nagłych chorób. I okazało się, że przyczyną jest właśnie DDT, które w takim stężeniu nie szkodzi – jak w Europie czy w Stanach Zjednoczonych, ale wraz z parą wodną jest podnoszone do atmosfery, tam się przesuwa wraz z chmurami na bieguny, wraz z deszczem i z wodami trafia do oceanu i tam kumuluje się w organizmach ryb, właśnie którymi żywią się Eskimosi. I co się okazuje? Ten pestycyd jest dawno wycofany, ale okazuje się, że z przyrody niego nie da się go wycofać. On jest nieusuwalny. Już zawsze pozostanie. Będzie trafiał w różne organizmy, będzie spożywany. I stąd najbardziej narażeni są właśnie mieszkańcy terenów podbiegunowym, bo on tam się dostaje i kumuluje wraz z atmosferą. Ale nie da się go wycofać z przyrody. Wydawałoby- się taka prosta sprawa, a taki nieprzewidywalny efekt.

Bóg jest mądrym panem świata

Kiedy apostołowie na tej łodzi na jeziorze Genezaret są przerażeni tym, co dzieje się z falami, budzą śpiącego Jezusa, wołają o ratunek i Jezus pokazuje swoją władzę. Tylko ten, kto jest Stwórcą świata, ma nad nim władzę. Moi kochani, za niedługo rozpoczną się wakacje. Będziemy mieli okazję przebywać w różnych pięknych miejscach. Połączmy przyjemne z pożytecznym. Jak można być ślepym i nie zobaczyć w tym wszystkim Pana Boga? Kapitalnie ujęła to pani profesor Wanda Półtawska. Powiedziała: Kiedy człowiek widzi, jak jest ziarno, potem kiełkuje łodyga, pojawiają się kłosy i z tego jest chleb. Kiedy widzi, jak rodzą się zwierzęta, kiedy podziwia, jak pięknie kwitną kwiaty – to wie, że jest Stwórca. I dlatego więcej mądrych ludzi spotkałam na wsi niż na uniwersytecie. Z tym zdaniem zostańmy.

Niech Pan Bóg nam błogosławi, byśmy mieli otwarte oczy i w pięknie stworzonego świata potrafili zawsze zauważyć rękę i serce kochającego Boga. Pan z Wami. Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty.

 

🟢 👨‍🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO 

Podcast @Dopowiedzenia

Witamy po wakacjach i zapraszamy do kolejnych odcinków dopowiedzeń. Dziś wraz z papieżem Franciszkiem kilka ważnych pytań dla jakości naszego życia.

Zapraszamy na @Dopowiedzenia

Dwudziesty wiek przyniósł wiele zmian na mapie organizacyjnej Kościoła w Polsce. Wpłynęły na to takie wydarzenia, jak odzyskanie niepodległości w 1918 roku, II wojna światowa i czas komunizmu.

Ks. Tomasz Chrzan #dopowiedzenia #katechizm #diecezjabielskożywiecka 👍

🙏 Polecamy też kanał @bp Roman Pindel i spotkania poświęcone Biblii 🙂

@Dopowiedzenia

1. czytanie (Hi 38, 1. 8-11)

Bóg jest władcą morza

Czytanie z Księgi Hioba Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: «Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone, gdy chmury mu dałem za ubranie, za pieluszki – ciemność pierwotną? Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę. I rzekłem: Aż dotąd, nie dalej! Tu zapora dla twoich fal nadętych».

Psalm (Ps 107 (106), 23-24. 25-26. 28-29. 30-31 (R.: por. 1))

Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana Albo: Alleluja

Ci, którzy statkami ruszyli na morze, * by handlować na wodach ogromnych, widzieli dzieła Pana * i Jego cuda wśród głębin. Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana Albo: Alleluja Rzekł, i zerwał się wicher, * burzliwie piętrząc fale. Wznosili się pod niebo, zapadali w otchłań, * ich dusza truchlała w niedoli. Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana Albo: Alleluja Wołali w nieszczęściu do Pana, * a On ich wyzwolił od trwogi. Zamienił burzę na powiew łagodny, * umilkły morskie fale. Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana Albo: Alleluja Radowali się ciszą, która nastała, * przywiódł ich do upragnionej przystani. Niech dziękują Panu za dobroć Jego, * za Jego cuda wobec synów ludzkich. Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana Albo: Alleluja

2. czytanie (2 Kor 5, 14-17)

Wszystko stało się nowe

Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.

Aklamacja (Por. Łk 7, 16)

Alleluja, alleluja, alleluja

Wielki prorok powstał między nami i Bóg nawiedził lud swój. Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mk 4, 35-41)

Jezus ucisza burzę

Słowa Ewangelii według Świętego Marka Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»  
12 Niedziela Zwykła rok A/B/C Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum
2 Niedziela adwentu rok C

2 Niedziela adwentu rok C

2 Niedziela adwentu rok C (Łk 1, 26-38) Jak babcia papieża Franciszka użyła ciastek, by nauczyć wnuki o pustce kłamstwa? Dlaczego różaniec stał się symbolem zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej? Poznaj historię, która pokazuje, że nawet przebite opony mogą być narzędziem...

1 Niedziela adwentu rok C

1 Niedziela adwentu rok C

1 Niedziela adwentu rok C (Łk 21, 25-28. 34-36) Wyobraź sobie, że odziedziczyłeś w spadku dziwny dar – kolekcję znaczków, która jak się okazuje jest warta majątek. Jest tylko jeden haczyk – żeby nadać jej pełną wartość, brakuje jednego znaczka. I teraz masz wybór:...

Postaw mi kawę na buycoffee.to