11 niedziela zwykła rok A

11 Niedziela Zwykła rok A – Ewangelia (Mt 9, 36 – 10, 8)

Dziś chcę opowiedzieć o zmaganiami z powołaniem, o miłości i zaufaniu Bożemu planowi. Przed nami historia młodego chłopaka i dziewczyny, którzy pragnęli służyć Bogu jako zakonnicy, ale spotkali się z odmową. Dzisiejsza Liturgia Słowa skłania nas do refleksji nad tym, jak Bóg kieruje naszymi losami i jak istotne jest rozeznawanie naszego powołania poprzez modlitwę i Słowo Boże.

Przekonasz się, że rozeznawanie swojej drogi, poszukiwanie sensu i odwaga w podążaniu za powołaniem są niezwykle ważne. Zapraszam dziś podzielę się z Tobą historiami, które wpłyną na Twoje myśli i wzbudzą refleksję nad własnym życiem.

Zapraszam na rozważanie na rozważanie na 11 niedzielę zwykłą rok A

Bóg widzi nasze życie szeroko

Świat wokół ciebie się zmienia, ale szklanka dobrej rozmowy pozostaje szklanką dobrej rozmowy. Połowa XIX w., do klasztoru ojców benedyktynów, położonego wysoko w Alpach Francuskich, stuka młody chłopak, Ludwik. Chce zostać zakonnikiem. Zapowiada się bardzo dobrze. Jest pobożny, rozmodlony, ma szczerą wolę. Jednak ojciec odpowiedzialny za powołania, za formację nie przyjmuje go. Podobno pretekstem były problemy z łaciną. Mniej więcej w tym samym czasie do klasztoru sióstr szarytek w Paryżu stuka młoda dziewczyna, Zelia Maria. I ona chce służyć Bogu w klasztorze, ma dobrą wolę, jednak siostry jej również nie przyjmują.

Po jakimś czasie Ludwik spotyka Zelię. Zakochują się w sobie, zawierają małżeństwo. Mają pięć córek. Wszystkie pięć zostają siostrami zakonnymi, a jedną z nich jest św. Teresa od Dzieciątka Jezus, święta i doktor Kościoła. Moi kochani, jak Pan Bóg mądrze prowadzi nas przez życie. Nie jesteśmy w stanie sami przewidzieć, przeniknąć Jego myśli, Jego zamierzeń. Dziś w ewangelii Jezus powołuje apostołów, zleca im władzę nad złymi duchami, każe im głosić Słowo Boże, daje im moc uzdrawiania. Dlatego potrafią to wszystko, bo działają posłani przez Niego. A tym, których Bóg sam posyła do jakiegoś zadania, daje również łaski i dary potrzebne, by je zrealizować.

Anna Świderkówna i jej niezwykłe powołanie

Druga sytuacja: Anna Świderkówna, młoda dziewczyna chce zostać zakonnicą. Wybiera najtrudniejszy, najbardziej ostry zakon kontemplacyjny. Chce służyć Bogu, jednak ma chorą mamę. Siostry mówią: Wracaj do mamy, opiekuj się matką. Anna wraca do domu. Przez 17 lat opiekuje się chorą matką. Kiedy chce wrócić do zakonu, już nie zostaje przyjęta. Idzie do swojego przyjaciela, ojca Augustyna Jankowskiego, znanego biblisty i pyta się: Powiedz mi, dlaczego Pan Bóg tak mnie potraktował? Dlaczego tak ze mną postąpił? – Nie wiem. Zapytaj Pana Boga. Bóg jest Bogiem. On wie najlepiej, czego nam potrzeba. Musimy Mu zaufać.

Anna Świderkówna, zostaje profesorem. Studiuje między innymi na Sorbonie. Przebywa w Egipcie. Staje się najwybitniejszą polską specjalistką od egipskich papirusów. Przez 30 lat prowadzi katedrę papirologii na Uniwersytecie Warszawskim. I w pewnym momencie mówi: Już wiem, czego chciał ode mnie Pan Bóg. Chciał, żebym dokonała tych swoich wielkich odkryć i podzieliła się nimi z ludzkością. Anna Świderkówna jest autorką wspaniałych książek „Rozmowy o Biblii” popularyzujących w sposób bardzo mądry, niesamowicie ciekawy i interesujący wiedzę biblijną.

Zobacz nasze inne publikacje podcastowe 🎧 👉  Diecezja na Podcastach

Dziękujemy że jesteście z nami i z nami rozważacie Liturgię Słowa jaką niesie 11 Niedziela Zwykła rok A – Dziś chcę opowiedzieć o zmaganiami z powołaniem, o miłości i zaufaniu Bożemu planowi. Przed nami historia młodego chłopaka i dziewczyny, którzy pragnęli służyć Bogu jako zakonnicy, ale spotkali się z odmową. Dzisiejsza Liturgia Słowa skłania nas do refleksji nad tym, jak Bóg kieruje naszymi losami i jak istotne jest rozeznawanie naszego powołania poprzez modlitwę i Słowo Boże.

Jak rozpoznać powołanie?

Moi kochani, rozpoznać powołanie. Pan Bóg wobec każdego z nas ma swój plan. Co zrobić, żeby się nie pomylić? A można się pomylić. Moi kochani, w Stanie Connecticut miało miejsce takie wydarzenie: Otóż światowej sławy sportsmenka, kolarka miała wziąć udział w turnieju szosowym. Miała uświetnić swoją obecnością turniej szosowy, więc wyjechała z Nowego Jorku, staje na mecie, rozpoczyna się wyścig. Zdziwiło ją to, że została aż tak powitana, skandowano na jej cześć, niektórzy byli zaskoczeni. Ruszyła z impetem. I nagle wyprzedziła wszystkich swoich rywali o wiele, wiele minut. Znalazła się na mecie. Dopiero wtedy przekonała się, że coś jest nie tak, kiedy nie dostała nagrody ani koperty z potężną sumą pieniędzy. Okazało się, że właściwy wyścig był parę kilometrów stamtąd. Pomyliła wyścigi. Nie ten start, nie ten wyścig, nie ta nagroda. Moi kochani, to się może zdarzyć, ale gorzej, jeśli to się zdarzy w naszym życiu.

Jak rozpoznać powołanie – lekcja przewodnika ze Świdnicy

Byłem w Świdnicy, spędziłem tam przez lato tydzień. Zwiedzałem Świdnicę ze wspaniałym przewodnikiem, którego serdecznie pozdrawiam. Opowiedział o katedrze, o wszystkich zabytkach i mówi: autorem tych ołtarzy, tego wystroju, zwłaszcza barokowego, kościołów świdnicki, jest Johann Riedel, nie tylko architekt, ale też ojciec zakonny – jezuita. Johann Riedel, który w sposób niesamowicie owocny spędził swoje życie, powiedział tak:

Gdybym miał okazję narodzić się sto razy na nowo i miał możliwość przeżycia stu żywotów, za każdym razem wybrałbym tę samą drogę: zostałbym jezuitą i pracował dla Chrystusa Pana. Co zrobić, żeby to samo powiedzieć o swoim życiu? Tak jak apostołowie, tak jak ci, którzy rozeznali wolę Pana Boga?

Moi kochani, nie jest dla was tajemnicą, że prowadzę również kącik kulinarny na naszym kanale i zdarza się bardzo często, że mam maile, a nawet nieraz telefony. Dzwonią nasi widzowie i pytają o szczegóły przepisów – co zrobić, żeby – coś im nie wychodzi, ile, w jakich proporcjach dodać jakieś składniki. I bardzo chętnie udzielam tych informacji. Można to zrobić szybko, krótko. I słusznie czynią. Ponieważ jestem autorem przepisów i najlepiej wiem, jak je wykonać i kiedy komuś się coś nie udaje, też mniej więcej wiem, gdzie może być błąd. Moi kochani, autorem pomysłu na nasze życie jest Bóg. On nas posłał na świat. On wie, jaki ma plan wobec nas. On chce nam na tę drogę, którą nam przeznacza, dać swoje łaski. A więc pytajmy Pana Boga. Jak to zrobić? Modlitwa, rozważanie Słowa Bożego. Ten, kto ze Słowem Bożym, z Biblią w ręku rozeznaje swoją drogę życia, nie pomyli się, będzie prowadzony przez Boga i pod koniec życia powie jak ten jezuita, Johann Riedel: Gdybym miał sto żywotów, za każdym razem bym się cieszył, gdybym wybrał tę drogę, którą wybrałem.

Moi kochani, a więc rozeznawajmy nasze powołanie .Z Biblią w ręku i pytajmy Pana Boga. On ma najlepszy plan na nasze życie. Pan z wami. Niech na to rozeznawanie Pan nam błogosławi: Niech błogosławi was Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty. Moi drodzy, mój świętej pamięci proboszcz zawsze przed Mszą świętą robił sobie dobrą herbatę. Miał kubek porcelanowy, który owijał ściereczką czy ręczniczkiem. Kiedy wracał po Mszy świętej herbata była nadal ciepła. My nie musimy tego robić, bo mamy szklanki termiczne. Bardzo dziękuję wszystkim, którzy zamówili szklanki. A mamy już nową partię tych szklanek. To jest właśnie ta z tej nowej partii. Można szklanki zamawiać. Tutaj jest, jak to zrobić. Moi kochani, dziękuję również tym, którzy wspierają nasz kanał w inny sposób. Można nacisnąć taki przycisk: „Wsparcie” i tam się dowiemy, w jaki sposób można wesprzeć rozwój naszego kanału. Wszystkim za każdy rodzaj wsparcia z całego serca naprawdę dziękujemy.

🟢 👨‍🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO 

Podcast @Dopowiedzenia

Kochani, „Dopowiedzenia” oparte na encyklice „Laudato si” rozpoczynają się od wstrząsającego ostrzeżenia: Woda się skończy. Między innymi usłyszymy, że do wyprodukowania jednego T-shirt’a potrzebne jest 2700 litrów wody, czyli zapotrzebowanie jednego człowieka na dwa lata. Warto posłuchać „Dopowiedzeń”, początek będzie intrygujący – na pewno będziecie zaskoczeni, posłuchajcie. A potem będzie już tylko lepiej.

Zapraszamy na @Dopowiedzenia

1. czytanie (Wj 19, 2-6a)

Obietnice Boże dla ludu wybranego

Czytanie z Księgi Wyjścia

Po przybyciu na pustynię Synaj Izraelici rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry.

Mojżesz wszedł wtedy na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz, jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym».

Psalm (Ps 100 (99), 2-3. 4-5 (R.: por. 3c))

My ludem Pana i Jego owcami

Służcie Panu z weselem, *
stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, †
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

My ludem Pana i Jego owcami

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, †
z hymnami w Jego przedsionki, *
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry, †
Jego łaska trwa na wieki, *
a Jego wierność przez pokolenia.

My ludem Pana i Jego owcami

2. czytanie (Rz 5, 6-11)

Pojednani z Bogiem przez śmierć Chrystusa, dostąpimy zbawienia przez Jego życie

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Chrystus umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdy jeszcze byliśmy bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdy byliśmy jeszcze grzesznikami.

Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednanymi, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to – ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.

Aklamacja (Mk 1, 15)

Alleluja, alleluja, alleluja

Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mt 9, 36 – 10, 8)

Rozesłanie Dwunastu

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».

Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.

A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.

Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».

11 Niedziela zwykła rok A rok A/B/C

Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum