1 Niedziela Adwentu rok A – Ewangelia (Mt 24, 37-44)

Przygotujmy się dobrze do czasu Adwentowego czuwania. Każda minuta jest cenna i ważna. Każda decyzja ma znaczenie. 1 Niedziela Adwentu rok A – zapraszam

7 minut dogrywki

Siedem minut dogrywki ogłosił australijski sędzia. Moi kochani, może niejeden z nas oglądał pierwszy mecz na Mundialu tegorocznym z udziałem Polski. Graliśmy z drużyną meksykańską. Trwa bardzo długa dogrywka, wynik na szczęście 0:0. Na szczęście dla nas.

I patrzyłem, akurat oglądałem ten mecz w kapłańskim gronie, jak wszyscy z napięciem czekali. Każda sekunda się liczyła, każda minuta. Nie tylko, żeby strzelić bramkę przeciwnej drużynie, ale żeby samemu nie oberwać. Jaka ulga, kiedy wreszcie minęło te siedem minut, jeszcze jedna akcja zaczęta i koniec meczu. 0:0, wynik no na tę grę chyba wystarczający. Każda sekunda była ważne dla kibiców, dla tych zawodników. A to jest mecz, to jest w końcu sport, zabawa. A w naszym życiu gra toczy się o całą wieczność, szczęśliwą wieczność z Bogiem. Każda minuta, każda sekunda jest ważna. Przeżyjmy dobrze Adwent. Błogosławionego Adwentu!

Pożar w teatrze

Duński filozof, Søren Kierkegaard napisał kiedyś o przedstawieniu, które trwało w pięknej, ekskluzywnej sali. Wystawiano bardzo ciekawe, komiczne przedstawienie. Publiczność zrywała boki ze śmiechu, podziwiała grę aktorów. I nagle w czasie tych występów na scenę wchodzi dyrektor teatru i mówi: Przerywam spektakl. Wybuchł pożar. Publiczność potraktowała to wystąpienie jako najzabawniejszy punkt programu. Rozległa się burza braw.

Zrozpaczony dyrektor próbuje jeszcze sugestywniej przekonać ludzi, by wstali z siedzeń i się ratowali, ale wtedy przetoczyła się przez salę druga fala braw i publiczność z zachwytem przyjęła to jako kolejny występ na scenie. Søren Kierkegaard komentuje to w następujący sposób: Czasami myślę sobie, że nasz wiek upadnie w ognistym płomieniu przy aplauzie zatłoczonej sali wiwatujących widzów.

Wszystko przemija

Pan Jezus dzisiaj w ewangelii mówi o tym, że wszystko przemija. Z przyjściem Syna Człowieczego będzie tak, jak było przed potopem. Jedli, pili, żenili się i za mąż wychodzili, aż do czasu, kiedy Noe wszedł do arki i nie zauważyli, jak ich pochłonął potop. Wstrząsające słowa. Przemijanie czasu, to, że wszystko się zmienia, że wszystko przechodzi do historii, a my zmieniamy się i przemijamy tu na ziemi, w doczesności, razem z czasem biegnącym, bardzo prędkim, jak się okazuje, tempem, rodzi dwa wnioski. Pierwszy to taki, że trzeba mieć zdrowy dystans do wszystkiego, bo wszystko przeminie, i tak się wszystko skończy. Może pamiętacie nieraz takie wrażenie, kiedy zje się coś może cięższego na wieczór i jest koszmarny sen. Kiedy człowiek potem się budzi, widzi poduszkę, kołdrę, to jest łóżko, chwała Bogu, to był tylko sen.

Kiedyś wszystko przeminie i nie warto zamartwiać się zmartwieniami bez powodu, bez takiego rzeczywiście poważnego powodu. A prawdopodobnie większość naszych zmartwień jakoś nie ma potwierdzenia w rzeczywistości, a poza tym większość lęków w ogóle się nie spełni. Ale druga nauka, drugi wniosek to taki, że przemijanie czasu, to, że kiedyś wszystko się skończy i to prędzej niż myślimy, rodzi wielką odpowiedzialność za każdą godzinę przeżytego życia. Nie będziemy mogli drugi raz się urodzić i powtórzyć tego życia.

Dziękujemy że jesteście z nami i z nami rozważacie Liturgię Słowa jaką niesie 1 Niedziela Adwentu rok A.

Zobacz nasze inne publikacje podcastowe 🎧 👉  Diecezja na Podcastach

Rozpoczynamy Adwent

Rozpoczynamy dzisiaj Adwent, czas oczekiwania na przyjście Jezusa. Piotr Roztworowski, znakomity kierownik duchowy, najpierw był benedyktynem, a potem został kamedułą w Krakowie, kiedyś użył takiego obrazu, który moim zdaniem znakomicie oddaje istotę naszego życia. Mówi:

Pewien podróżny chciał udać się w drogę pociągiem. Przyszedł na stację kolejową, ale ponieważ miał jeszcze troszkę czasu do odjazdu pociągu, chciał skorzystać z jakiegoś posiłku. Wszedł do restauracji Warsu, tam na dworcu. Zamówił jakieś danie. Okazało się, że restauracja była wyjątkowo dobra. Bardzo mu to smakowało. Zamówił kolejne danie, a potem deser, jeszcze jeden deser i tak zasiedział się w tej restauracji, że nie usłyszał, że jego pociąg już odjechał. Najpierw był komunikat, że pociąg ma odjechać, potem zawiadowca stacji odgwizdał odjazd pociągu. On dalej siedział i korzystał z dobrodziejstw dworcowej restauracji.

Piotr Roztworowski zastosował to do życia człowieka: Nasze życie ma jeden cel – to jest zjednoczenie z Bogiem i z bliźnimi. Ale bardzo często to, co zewnętrzne, tak nas pochłania, że zapominamy, po co żyjemy. Zapominamy, na co mamy i na kogo mamy w tym życiu oczekiwać.

Adwent jest po to, żebyśmy radośnie oczekiwali, żebyśmy z radością, ponieważ nie ma po co się przejmować błahymi problemami, skoro i tak wszystko przeminie, wiem, że to się łatwo mówi, ale warto może na modlitwie to głębiej przemyśleć, żebyśmy rzeczywiście odnaleźli, na nowo odkryli cel naszego życia. To, na co, na Kogo mamy oczekiwać. Pan z Wami. Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty. Błogosławmy Panu. 

🟢 👨‍🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO 

Podcast @Dopowiedzenia

Rozpoczynamy nowy rozdział, nowy Rok Liturgiczny, a w Szklance Dobrej Rozmowy kolejny sezon naszych spotkań. Bardzo proszę, subskrybujcie nasz kanał, to naprawdę jest bardzo ważne. Jeżeli podoba Wam się to, co robimy, lajkujcie każdy filmik, umieszczajcie Wasze komentarze. Te sugestie są naprawdę dla nas bardzo, bardzo cenne.

Każdy chce, żeby modlitwa była skuteczna. Pytamy nieraz: Jaka modlitwa jest skuteczna? Jak się modlić, żeby to było dobre, żeby ta modlitwa przyniosła owoce? Na to podstawowe pytanie odpowiada dziś ksiądz Piotr i ksiądz Mateusz w „Dopowiedzeniach”. Bardzo ważny odcinek, koniecznie trzeba wysłuchać. Bardzo ciekawie mówią o modlitwie jako walce duchowej, ale w przeciekawy sposób opisują to, co jest dla nas nieraz bardzo trudne. Kiedy w Wielkim Poście słuchamy ewangelii z modlitwą arcykapłańską Jezusa, nie zawsze ją rozumiemy, a oni to w sposób bardzo jasny i przejrzysty komentują. Posłuchajcie. Zapraszamy na @Dopowiedzenia

1 Niedziela Adwentu rok A

1. czytanie (Iz 2, 1-5)

Pokój królestwa Bożego

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:

Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo pochodzi z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem».

On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i sędzią dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!

Psalm (Ps 122 (121), 1b-2. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 1bc))

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Proście o pokój dla Jeruzalem: *
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach, *
a pomyślność w twoich pałacach.

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Ze względu na moich braci i przyjaciół *
będę wołał: «Pokój z tobą!»
Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *
modlę się o dobro dla ciebie.

Idźmy z radością na spotkanie Pana

2. czytanie (Rz 13, 11-14)

Zbliża się nasze zbawienie

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy, gdy uwierzyliśmy.

Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła! Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom.

Aklamacja (Ps 85 (84), 8)

Alleluja, alleluja, alleluja

Okaż nam, Panie, łaskę swoją
i daj nam swoje zbawienie.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mt 24, 37-44)

Potrzeba czujności w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.

Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

1 Niedziela Adwentu rok A/B/C

Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum