17 Niedziela Zwykła rok C

17 Niedziela Zwykła rok C (Łk 11, 1-13)

Opowiadam o wydarzeniach, które nie mieszczą się w logice, a jednak naprawdę się wydarzyły. Osoba, po ciężkim wypadku – została uzdrowiona. Kobieta, która całe życie żyła w ciemności, aż… przeczytała jedno zdanie. Kapłan, który szedł przez piekło wojny, by odprawić Mszę. Kolejny raz przekonajmy się, że modlitwa to nie ostatnia deska ratunku — to pierwsza linia frontu.

🕯️ Opowiadam o tych, którzy szukali światła w najciemniejszych momentach:

– o głodnych muzykach z oblężonego Leningradu, – o kardynale, który mimo zagrożenia życia odprawił Mszę w czasie ludobójstwa,
– o rodzicach, którzy zamiast rozpaczy wybrali wiarę. Każda z tych historii niesie jedno potężne przesłanie: kiedy wszystko inne zawodzi
— modlitwa otwiera drzwi, których sami nie potrafimy znaleźć.

🪔 „Człowiek bez modlitwy to wódz przegranej bitwy.”– mówi ojciec Rudolf Warzecha. Ale nie tylko zakonnik – każdy człowiek bez modlitwy to strateg bez mapy, podróżnik bez kompasu, wojownik bez broni.

🎤 Dołącz do rozmowy. Posłuchaj. Podziel się swoją historią w komentarzu. To może być czyjeś światło w ciemności.

📜 „Szukajcie, a znajdziecie. Proście, a będzie wam dane.”
Zrób pierwszy krok. Usłysz Słowo. Doświadcz odpowiedzi.

Kiedy zgubisz portfel

Zapraszam na szklankę dobrej rozmowy. Billy Graham opowiedział o człowieku, który był pijany i szukał zgubionego portfela. Stoi pod latarnią i szuka zguby. Przychodzi jakiś człowiek i mówi: Czego pan szuka? – Portfela, bo go zgubiłem, – A tu go pan zgubił. – Nie w innym miejscu. – To dlaczego pan tutaj szuka? – Bo tu jest latarnia, jest jasno, a tam nie ma światła. Ilu ludzi szuka w niewłaściwych miejscach? Szukajcie, a znajdziecie. Proście, a będzie wam dane. Kołaczcie, a otworzą wam. Tylko cała sztuka polega na tym, żeby szukać w dobrym miejscu.

Timothy Radcliffe – otoczony Leningrad

Moi drodzy, Timothy Radcliffe to były generał dominikanów, obecnie kardynał, człowiek niesamowitej pokory i skromności i głębi duchowej. I on zauważył taką rzecz: W sytuacji skrajnej, trudnej, granicznej, ludzie nie wiedzą, co robić. I podał przykład otoczonego przez Niemców Leningradu w czasie II wojny światowej. Wiadomo, że tam byli komuniści. Oni nie mieli doświadczenia Boga. I w tym skrajnie ciężkim położeniu zebrała się orkiestra miejscowej filharmonii i zaczęła wykonywać Siódmą Symfonię Szostakowicza. Przestraszeni, głodni, wynędzniali muzycy żeby coś zrobić – nie potrafili zaradzić tej sytuacji, ale wylali to, co w nich było w postaci gry. Szukali po omacku. I Timothy Radcliffe podaje przeciwną sytuację. Okazuje się, że on był w Rwandzie w czasie tych strasznych zamieszek, w czasie tego ludobójstwa. Poprosiły go siostry dominikanki, żeby je odwiedził. Belgowie mówią: Nie wychodź. To jest śmiertelnie niebezpieczne. Jednak pokonał lęk. Poszedł do sióstr i odprawił dla nich Mszę Świętą. Muzyka, szukanie po omacku – i Eucharystia. Modlitwa.

Właśnie modlitwa to jest to, co możemy zrobić w sytuacji, kiedy wszystkie ludzkie środki zawodzą I nie tylko – zawsze powinniśmy się modlić.

A co jeśli nie mam doświadczenia Obecności Boga?

I moi drodzy, zauważmy, że dzisiaj bardzo wielu ludzi, którzy już nie mają doświadczenia Pana Boga – ja to nieraz widzę w szpitalu przy osobie chorej – mówią tak: Niech zstąpią na ciebie dobre fluidy. – Życzę Ci dobrej energii. – Zostawiam dobrą energię. Wiedzą, że gdzieś można znaleźć siłę i ratunek, ale niestety nie są w stanie podać tego źródła.

Cud w Wadowicach

Moi kochani, w Wadowicach miał miejsce bardzo tragiczny kiedyś wypadek. Otóż mały chłopczyk wpadł pod ciężarówkę. Lekarz mówi: Jest ciężka sytuacja, stan jest fatalny. Czaszka jest rozbita. Podstawa czaszki – nie ma szans raczej, po ludzku patrząc, przeżyć. Róbcie coś. W Wadowicach w Karmelu jest taki ojciec Rudolf Warzecha. On słynie z wielkiej świętości. Jest bardzo głęboki, mądry. Idźcie do niego. Rodzice idą do ojca Rudolfa Warzechy, karmelity z Wadowic, dziś kandydata na ołtarze i mówią, co się stało. On przez dziewięć dni rozpoczyna szturm do nieba. Każdego dnia idzie do celi św. Rafała Kalinowskiego, prosi o jego wstawiennictwo i sam się modli. Dziecko wyzdrowiało. Wyszło z tego w cudowny sposób, a ojciec Rudolf Warzecha jeszcze raz pokazał, że Bożą mocą człowiek zwycięża.

I ojciec Rudolf Warzecha, o czym wspominał postulator jego procesu beatyfikacyjnego, ojciec Szczepan Praśkiewicz, miał takie powiedzenie, które wypiszmy sobie głęboko, wyryjmy w naszych sercach: Karmelita bez modlitwy to wódz przegranej bitwy. Kapitalne powiedzenie. Głupi wódz, nierozumny irracjonalnie podchodzi do bitwy, skoro chce być wodzem przegranej bitwy, bo nie bierze broni. Nie tylko karmelita, człowiek bez modlitwy to wódz przegranej bitwy. Czy chcesz być wodzem przegranej bitwy? Moi kochani, to jest niesamowite.

Modlitwa Jezusa

Odkryjmy modlitwę i dlatego popatrzmy, jak Jezus musiał się modlić. Jak to musiało wyglądać, skoro uczniowie widząc modlącego się Jezusa, mówią dzisiaj: Naucz nas się modlić. I On nauczył ich modlitwy „Ojcze nasz”. Moi kochani, modlitwa „Ojcze nasz” – ja to widzę, to mi się układa w jakąś taką jedną całość, w jedną układankę – jest niesamowita. Z tą modlitwą związane są niesamowite historie. Ona jest za mało odkryta. Odkryjmy „Ojcze nasz” w swoim życiu. To jest modlitwa, której nauczył nas sam Jezus. Tatiana Goryczewa. W czasie głębokiej komuny była osobą zupełnie niewierzącą – mądra światła osoba, ale kompletnie nie znała Pana Boga, nie znała chrześcijaństwa, bo w czasach głębokiego komunizmu w Związku Radzieckim nie było dostępu do jakiejś literatury religijnej.

I ona, Tatiana Goryczewa, mówi o sobie: Żyłam jak zwierzątko. W wypracowaniu w szkole napisałam, że najbardziej kocham ojczyznę, Lenina i moją mamę. To było kłamstwo, bo nienawidziłam rodziców. Żyłam po strychach, brudnych piwnicach, razem z pijakami, z narkomanami, nadużywałam alkoholu, narkotyków. To był mój cały świat. Ćwiczyłam jogę. Pewnego razu wzięłam do ręki książkę o praktykowaniu jogi i tam był punkt poświęcony jodze przy modlitwie „Ojcze nasz”. Ktoś dokonał takiego karkołomnego połączenia: medytacja przy „Ojcze nasz”. Po raz pierwszy w życiu przeczytałam „Ojcze nasz”. Nie wiem, co się ze mną stało. Przeczytałam „Ojcze nasz” raz, drugi, trzeci, czwarty, piąty i szósty – sześć razy. I nagle doznałam olśnienia. Odczułam obecność tego Ojca, odczułam obecność Boga. Byłam pewna, że On jest. Odczułam to nie moim głupim rozumem, ale całą swoją osobą. I nagle stanęła przede mną prawda, że Jezus żył jako człowiek. Został ukrzyżowany i zmartwychwstał. Zobaczyłam świat w niesamowitej światłości. Każdy kamień, każdy krzew był przepełniony tą promienistą światłością. Doszłam do tego, że świat jest wspaniałą szatą Boga. I wtedy rozpoczęło się moje życie.

Modlitwa „Ojcze nasz”, wypowiedziana całkiem przypadkowo, przemieniła życie Tatiany Goryczewy. Niedawno mówiliśmy o tym, że Honorat Koźmiński, który bluźnił przeciwko Panu Bogu, również pewnego razu odmówił w ciszy „Ojcze nasz” i spoczęło na nim Oblicze Boga. Słowa Pana Jezusa z dzisiejszej Ewangelii, jak zresztą każde Jego Słowo, są prawdziwe: Szukajcie, a znajdziecie. Proście, a będzie wam dane.

Jak się modlić?

Pewien człowiek podzielił się takim swoim doświadczeniem, moim zdaniem bardzo ciekawym. Mówi, że kiedy ma jakąś prośbę, jakąś intencję, bierze kartkę, na górze kartki, pisze tę intencję modlitewną, tam ją zapisuje, a potem za każdym razem, kiedy się w tej intencji pomodli, dokonuje wpisów na tej kartce. I mówi, że jeszcze nigdy się nie zdarzyło, żeby doszedł do końca kartki, a nie otrzymał światła w tej sprawie. To może być spełnienie prośby, to może być pokazanie jakiejś innej drogi, to może być odpowiedź Pana Boga, który przychodzi z takiej strony, gdzie się tego w ogóle nie spodziewał. I ten człowiek powiedział tak: Gwarantuję ci, że jeżeli zrobisz tak samo, wpiszesz swoją intencję – to nigdy nie dojdziesz nawet do końca kartki. Wcześniej już przyjdzie odpowiedź. Bardzo często tak jest. Moi kochani, mam taką myśl, taki pomysł. Możemy tak zrobić. Nie ma człowieka, myślę, że wśród naszych słuchaczy również, który nie ma jakiejś ważnej intencji. Zróbmy tak – weźmy kartkę, napiszmy tę intencję, usilnie módlmy się w tej sprawie i wpisujmy za każdym razem, kiedy była modlitwa. Nie traktujmy tego, tylko – to jest bardzo ważna uwaga – jako eksperymentu, jako ćwiczenia. To musi być prawdziwa, żywa modlitwa.

I jeszcze taka prośba: Bardzo budujące są świadectwa interwencji Pana Boga w ludzkim życiu. I jeśli doświadczyłeś takiej interwencji, nie musisz podawać, jeżeli to są intymne fakty szczegółów czy nazwisk, jeśli chcesz, to możesz – podziel się tym w komentarzu. Myślę, że to się przyda wszystkim słuchaczom. „Szklanki dobrej rozmowy”. I będzie taka druga konferencja w komentarzach. Dlatego już teraz wszystkich słuchaczy zachęcam, by przeczytać tym razem wszystkie komentarze, bo gdy tam będą takie świadectwa, to to będzie wspaniałe dopowiedzenie do konferencji. Bardzo za to już z góry dziękuję. Pan z Wami. Niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty.

Dzięki serdeczne wszystkim naszym Patronom. Wysyłajcie ten film, komu możecie. Tutaj się wyświetlają nasze propozycje – kliknijcie i wysłuchajcie także innych kazań. A ja nazywam się ksiądz Marek Studenski – zachęcam, żeby zasubskrybować „Szklankę dobrej rozmowy”.

🟢 👨‍🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO 

Podcast @Dopowiedzenia

Witamy po wakacjach i zapraszamy do kolejnych odcinków dopowiedzeń. Dziś wraz z papieżem Franciszkiem kilka ważnych pytań dla jakości naszego życia.

Zapraszamy na @Dopowiedzenia

17 Niedziela Zwykła rok A/B/C

Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum