15 Niedziela zwykła rok B

15 Niedziela Zwykła rok B ( Mk 6, 7-13)

Prorok Amos odważnie głosił słowo Boże. Jego pokora i determinacja w mówieniu prawdy przypominają, jak ważne jest bycie wiernym swoim przekonaniom, nawet w obliczu przeciwności.

Podzielę się także refleksjami na temat dwóch tragicznych katastrof lotniczych: w Wirginii w 1982 roku oraz promu Challenger w 1986 roku. Oba te wydarzenia pokazują, jak brak odwagi w mówieniu prawdy może mieć tragiczne konsekwencje. Analizujemy, co możemy z tych historii wyciągnąć dla naszego codziennego życia i wiary.

Jednym z najbardziej inspirujących momentów tego odcinka jest historia amerykańskiej drużyny hokejowej na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1980 roku. Dzięki motywacji trenera Herba Brooksa, drużyna pokonała faworyzowanych przeciwników, co pokazuje, że siła ducha i determinacja mogą przezwyciężyć wszelkie przeciwności.

Opowiem Wam również o Zofii Kossak, która podczas II wojny światowej z narażeniem życia przemycała Komunię Świętą do więźniów Pawiaka. Jej niezłomna wiara i odwaga są przykładem dla nas wszystkich, jak można pozostać wiernym swoim wartościom nawet w najtrudniejszych chwilach.

Ten odcinek kończy się refleksją, że każdy z nas jest powołany do odgrywania swojej roli w Bożym planie. Nawet w obliczu przeciwności, potrzebujemy odwagi, aby głosić prawdę i żyć zgodnie z naszymi wartościami. Prorocy tacy jak Amos i ludzie tacy jak Zofia Kossak przypominają nam, że nasze działania mają znaczenie, zarówno w życiu doczesnym, jak i wiecznym.

Serdecznie zapraszam do wysłuchania tego odcinka, który pełen jest głębokich refleksji i inspirujących historii. Mam nadzieję, że te opowieści dodadzą Wam odwagi i otuchy, byście mogli pełniej żyć swoją wiarą.

Bóg wciąż posyła swoich ludzi

Zapraszam na szklankę dobrej rozmowy. Amazjasz, kapłan fałszywego sanktuarium w Betel przekonuje proroka Amosa, by uciekał z Izraela: Wynoś się stąd, wracaj do Judy! Tam prowadź wygodne życie. Jedz twój chleb. Nie prorokuj tutaj! Fałszywy kapłan w fałszywym sanktuarium ma za złe, że prorok Amos mówi prawdę królowi Jeroboamowi. Natomiast Amos mówi: Nie jestem prorokiem. Jestem pasterzem, który podcina sykomory. A to, że tu jestem, to przez Pana Boga, który mnie tu posłał i kazał mi to powiedzieć. Jaka pokora proroka!

Prorocy bywają odrzucani i bardzo często po odrzuceniu proroka dochodzi do tragedii. Wiemy, że także w normalnym, zwykłym życiu, w bardzo konkretnych sprawach głos krytyczny bardzo często nie cieszy się powodzeniem. W książce o etyce i psychologii biznesu andrzej Blikle opisuje dwie takie sytuacje.

Jest rok 1982. W stanie Wirginia w USA startuje samolot i następuje niesamowita tragedia. Dochodzi do wypadku lotniczego. Samolot runął na most. Zginęło 78 osób, z tego cztery osoby znajdowały się na moście, a reszta w samolocie. I co się okazało? Drugi pilot widział, że oblodzone jest jedno ze skrzydeł samolotu i prawdopodobnie silnik – ale nie miał odwagi, żeby powiedzieć o tym głośno. Wypowiadał tylko takie półsłówka, takie stwierdzenia: O kurczę, sporo tego lodu. Ciężko będzie to roztopić. Okazało się, że potem miał wyrzuty sumienia, że powinien był bardzo stanowczo zaprotestować.

W tej samej książce jest opisana również katastrofa Challengera z 1986 roku. Tam była podobna sytuacja. Tym razem inżynierowie zwrócili uwagę, że uszczelki są mało odporne na niskie temperatury – trzeba coś z tym zrobić. Ale ponieważ bali się, że gdy doprowadzą do opóźnienia lotu, spotkają ich za to konsekwencje, nie powiedzieli tego wyraźnie. I doszło do strasznej tragedii. To są rzeczy, gdzie chodzi o ludzkie życie doczesne. Zginęło iluś ludzi, bo ktoś nie miał odwagi. Komuś zabrakło odwagi. Tymczasem prorok prorokuje o całej wieczności człowieka, nie tylko o tym życiu, ale o całej wieczności, o życiu przyszłym, o losie całych narodów.

Moi kochani, patrzymy dzisiaj na ten główny nurt życia społecznego i widzimy, że wielu ludzi podąża drogą przeciwną do Ewangelii. Właśnie trzeba wsłuchać się w głos proroków, którzy dzisiaj obwieszczają Słowo Boże. Donald Curtis w takiej książce „Stwarzając niebo” opisuje taką dość paradoksalną sytuację. Otóż idzie grupa, maszeruje, odbywają długą, skomplikowaną podróż. I nagle przewodnik mówi: Mam dla Państwa dwie wiadomości jedną dobrą, a drugą złą. Od której zacząć? – No, zacznij od tej złej, żeby na końcu była ta dobra. – Dobrze, no, niestety, zgubiliśmy drogę, zgubiliśmy kierunek i zabłądziliśmy i zupełnie nie wiemy dokąd dalej iść. – A ta dobra? – Mamy naprawdę dobre tempo. Czy ta diagnoza nie dotyczy naszych czasów?

Jak trenować odwagę?

Moi kochani, co zrobić, żeby mieć odwagę? I tu jest odpowiedź bardzo szeroka. Ale jedna rzecz jest bardzo ważna. Może posłużę się takim przykładem. Rok 1980, trwają zimowe Igrzyska Olimpijskie w Lake Placid w Stanach Zjednoczonych. I teraz drużyna hokejowa amerykańska, której trenerem był Herb Brooks, ma się zmierzyć z drużyną radziecką. Okazuje się, że drużyna amerykańska jest słabiutka – wielu amatorów, niektórzy to studenci, którzy po prostu ćwiczyli hokej. Nie są przygotowani, a mają przed sobą nie tylko Związek Radziecki, ale i Finlandię. Doszli do półfinału i teraz są załamani. Wiedzą, że ich kondycja i umiejętności w ogóle nie dorównują drużynie radzieckiej.

I wtedy Herb Brooks zasłynął z niesamowitej rzeczy. Przemówił do nich w sposób niesamowicie motywujący. I na koniec tego przemówienia powiedział: Ludzie, jesteście stworzeni, żeby grać w tę grę.

I wygrali. Przeszli do finału. A dzisiaj ten stadion nosi imię Herba Brooksa. On przeszedł do historii jako nie tylko genialny trener, ale jako człowiek, który potrafił zmotywować ludzi, którzy byli przejęci lękiem i mieli świadomość swoich niedoskonałości.

To samo mówi dzisiaj prorok Amos: Jestem pasterzem, który podcina sykomory. To wszystko. A to, że tu jestem – Pan Bóg mnie tu posłał. On chce, żebym głosił. I mało tego, że wygarnia całą prawdę Jeroboamowi, kapłanowi Amazjaszowi, ale w tych fragmentach, dalszych wersach, których w Liturgii Słowa już nie ujęto, w czasie Mszy świętej niedzielnej, wypowiada, niestety, proroctwo, które dotyczy tragicznego losu, tragicznej przyszłości kapłana Amazjasza, który jest fałszywym prorokiem i mówi królowi nieprawdę i jeszcze zwalcza proroka. Pan Bóg mnie tu posłał. Jeśli ktoś z was boi się głosić ewangelię we współczesnym świecie, ma lęk przed światem – dzisiaj Pan Bóg mówi do każdego z nas: To ja cię tu posyłam. Masz być moim świadkiem w świecie. Urodziłeś się, żeby grać w tę grę. To jest moja gra – mówi Pan Bóg.

Zofia Kossak – odważna kobieta

Moi kochani, można podawać wspaniałe świadectwa osób, które miały odwagę. Jedną z tych osób jest nasza pisarka wspaniała, jedna z najwybitniejszych pisarzy, pisarek historycznych – Zofia Kossak. Moi kochani, jest II wojna światowa. Zofia Kossak ma już spory dorobek. Dowiaduje się, że na Pawiaku Polacy są w strasznym stanie. Są torturowani, wymusza się zeznania. Potrzebują siły. Potrzebują mocy. Ta moc może przyjść z nieba. Zofia Kossak uruchamia pomoc eucharystyczną. Proszę sobie wyobrazić, że poszła do jubilera. Kazała sobie zrobić pudernicę z podwójnym dnem. Tam z kościoła św. Krzyża otrzymywała od proboszcza za specjalną zgodą biskupa Pana Jezusa – Komunię Święte. I w tej puderniczce wnosiła je do Pawiaka. Tam podawała znanej osobie, która była z nią w konspiracji. I tak do więźniów bardzo często przed śmiercią docierała Eucharystia.

Potem Zofia Kossak znalazła się sama w obozie, w Oświęcimiu. Była tak opatrznościową ciepłą osobą, że pisarka Seweryna Szmaglewska powiedziała o przyjściu Zofii Kossak do obozu: Widać scenografię, reżyserię i wszystkie eksponaty sceniczne Pana Boga. To jest Jego reżyseria. Zofia Kossak przeżyła obóz, ale musiała uciekać z Polski za granicę. I kiedy wracała z Wielkiej Brytanii do Polski, kiedy już była pewna odwilż w Polsce, na lotnisku władze komunistyczne chciały zgotować jej uroczyste przyjęcie. Była redakcja radiowa, nadawano transmisję z tego wydarzenia. Transmisja została w jednym momencie przerwana. Zofia Kossak wychodzi z pokładu samolotu, staje na lotnisku i mówi: Witam wszystkich naszym 1000 letnim pozdrowieniem: Niech będzie po……. I w tym momencie transmisja się urywa. Oczywiście chciała powiedzieć: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.

Potem patrząc na czasy, w których przyszło jej żyć mówi: Spełnia się proroctwo Katarzyny Emmerich. Szatan został na jakiś czas puszczony w świat. Taka była jej diagnoza. W 1962 roku autorka „Krzyżowców”, „Pożogi”, „Dziedzictwa” otrzymuje najwyższą polską nagrodę literacką – nagrodę pierwszego stopnia, marzenie polskich pisarzy i poetów. Nagrody jednak nie przyjmuje. Wydała oświadczenie: Wprawdzie tę nagrodę otrzymuję od władz prawowitych. Nie mogę jednak przyjąć nagrody od władz, choć własnych i prawowitych, to jednak niechętnie nastawionych i walczących z tym, co dla mnie najświętsze. Nie przyjmuje tej nagrody.

Biskup Herbert Bednorz i Zofia Kossak

Moi kochani, prorok Amos mówi, że nie jest prorokiem. Nie chcę być tytułowany jako prorok, choć wiadomo, że jest prorokiem, a jego opis powołania to najstarsze powołanie prorockie w Starym Testamencie. Jest taka historia z życia Zofii Kossak. Ksiądz biskup Herbert Bednorz chciał odwiedzić naszą pisarkę w Górkach Wielkich pod Skoczowem. Przyjeżdża, ale wtedy nie było GPS ów, pyta jakiejś starszej pani, staruszki przy drodze: Gdzie tu jest dom Zofii Kossak? Ta odpowiada: Proszę jechać tam, w prawo, skręcić w lewo. Dojeżdża do tego domu. Otwierają się drzwi i wychodzi ts staruszka. Zofia Kossak wskazała mu drogę, ale nie przyznała się, że to ona. A on patrząc na tę skromną, subtelną panią, nie domyślił się, że jest to Zofia Kossak, nasza jedna z najwspanialszych pisarek. Dzisiejszy świat potrzebuje proroków i Pan Bóg dzisiaj mówi do ciebie: Urodziłeś się, żeby grać w tę grę.

Niech Pan Bóg nam błogosławi: Pan z wami. Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty.

Apogeum wakacji. Życzę dobrego czasu wolnego. Taka rada – zanim gdzieś się wybieracie, sprawdźcie gdzie jest kościół. W internecie można to łatwo zrobić, żeby potem nie było problemu. Wakacje przeżywane z Bogiem są podwójnie radosne. Człowiek wtedy korzysta z wszystkich radości, uroków życia, uroków świata, a wie, że jest Bożych rękach. Nie ma nic piękniejszego. Dobrych wakacji! A jeśli spodobał Ci się ten film i widzisz jego wartość, wyślij go komuś SMS-em czy przez Whatsappa. Być może ten ktoś potrzebuje podniesienia na duchu i wsparcia, pociechy. Nawet nie wiemy kto, w jakiej sytuacji może skorzystać z tych treści.

🟢 👨‍🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO 

Podcast @Dopowiedzenia

Witamy po wakacjach i zapraszamy do kolejnych odcinków dopowiedzeń. Dziś wraz z papieżem Franciszkiem kilka ważnych pytań dla jakości naszego życia.

Zapraszamy na @Dopowiedzenia

15 Niedziela Zwykła rok A/B/C

Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum