15 Niedziela Zwykła rok A – Ewangelia (Mt 13, 1 – 23)
To historia otworzy twoje oczy na potęgę Słowa Bożego oraz siłę ludzkiego ducha umocnionego przez łaskę. Opowiada ona o rodzinie Ulmów, która w czasie II wojny światowej oddała życie, by ratować Żydów. Ich świadectwo i odwaga są niezwykłym znakiem.
Ta niesamowita historia pokazuje siłę Słowa Bożego, które dało państwu Ulmom natchnienie i moc, aby bohatersko chronić Żydów, nawet za cenę własnego życia. W ich domu pozostał egzemplarz Biblii z zaznaczonymi fragmentami dotyczącymi miłości bliźniego. To, czym się karmimy duchowo, staje się częścią naszego życia.
Razem odkryjmy, że Słowo Boże ma niezwykłą moc, która może całkowicie przemienić nasze życie. Zachwyć się mocą Słowa Bożego i doświadcz jej w swoim życiu. Przekonasz się o nadziei, odwadze i miłości, które z niego płyną.
Zapraszam na rozważanie na rozważanie na 15 niedzielę zwykłą rok A
Rodzina Ulmów
Zapraszam na szklankę dobrej rozmowy. Zacznę od niesamowitego, bardzo trudnego, ale przepięknego świadectwa. Jest noc z 23 na 24 marca 1944 roku. Do mieszkania, do domu państwa Józefa i Wiktorii Ulmów i ich sześciorga dzieci zbliża się grupa niemieckich żandarmów wraz z tak zwanymi granatowymi policjantami wspierającymi hitlerowców. Wiedzą, że państwo Ulmowie przechowują Żydów. Granatowi policjanci otaczają dom, żeby nikt nie uciekł. Żandarmi najpierw mordują Żydów przechowywanych przez państwa Ulmów. To jest osiem osób. W małym domku ci Żydzi byli wychowywani na poddaszu przez półtorej roku. Państwo Ulmowie żywili tych swoich podopiecznych, troszczyli się o nich. Mogło to wzbudzić podejrzenia mieszkańców, ponieważ pani Wiktoria musiała kupować więcej produktów spożywczych niż przedtem. Ale prawdopodobnie jeden z tych granatowych policjantów, który wcześniej za pieniądze przechowywał Żydów, Goldmanów, chciał przejąć ich majątek i dlatego teraz zadenuncjował państwa Ulmów. Żandarmi bestialsko mordują ośmiu Żydów. Wyprowadzają Wiktorię i Józefa przed dom wraz z szóstką dzieci. Siódme dziecko znajduje się pod sercem matki. Prawdopodobnie pani Wiktoria była w ósmym miesiącu ciąży. Następuje bardzo krótka narada i Niemcy postanawiają zgładzić całą szóstkę dzieci i to nienarodzone w łonie matki też zginęło, mówiąc, że nie można gminy obarczać kłopotem z dziećmi, które będą teraz sierotami. W ciągu kilku minut ginie cała rodzina.
Moi kochani, po śmierci państwa Ulmów w ich domu znaleziono egzemplarz Biblii. I co jest bardzo ciekawe i właśnie o tym chciałem dzisiaj tutaj szczególnie powiedzieć – otóż pan Józef podkreślił dwa miejsca ołówkiem – jedno jest podkreślone czerwoną kredką: Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie. Dokładnie jest tam podtytuł: „Przykazanie miłości – Miłosierny Samarytanin”, podkreślony na czerwono i dopisane słowo: „tak”. Drugie zdanie z Ewangelii świętego Mateusza, które również jest podkreślone: Jeśli miłujecie tylko tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Moi kochani, to jest niesamowite, słowo Boże, które wcześniej czytali, dało im najpierw natchnienie, a potem moc, żeby bohaterski sposób, wiedząc, że za to grozi śmierć – i tak się niestety stało – przechować ośmiu bliźnich narodowości, pochodzenia żydowskiego. Drodzy Bracia i Siostry, dlaczego o tym mówię?
Moc Słowa Bozego – Izajasz
Bo dzisiaj, w pierwszym czytaniu z Księgi proroka Izajasza czytamy właśnie niesamowite słowa. Izajasz odwołuje się najpierw do obiegu wody w przyrodzie i mówi: Tak, jak jest z wodą, kiedy pada deszcz, nie wraca do nieba w postaci pary, dopóki nie nawodnić ziemi, tak moje Słowo – mówi Bóg – nigdy do Mnie nie wraca, dopóki nie spełni tego, czego chciałem. Słowo Boże jest skuteczne, ma niesamowitą moc. Popatrzcie, moi kochani, Państwo Ulmowie czytali Biblię i jaką siłę dała im Ewangelia! Jaka moc jest ukryta w Ewangelii, że z narażeniem życia człowiek jest zdolny do heroicznych czynów. To jest takie doświadczalne, to jest namacalne, materialne wręcz potwierdzenie tego, że Biblia, słowo Boże ma niesamowitą moc.
I moi kochani, jaki stąd wniosek? No chyba jeden: odnajdźmy, odkryjmy Biblię w swoim mieszkaniu. Wyjmijmy ją z półki, jeżeli tam jest. Ja już to kiedyś tu mówiłem; Pokaż mi swoją Biblię, a powiem ci, kim jesteś chrześcijaninem. I to wcale nie chodzi o to, żeby ta Biblia była śnieżnobiała, nieskazitelnie czysta. Im bardziej poplamiona, im bardziej brudna, im więcej plam – nawet od masła, bo gdzieś tam leży wśród kanapek, wśród jedzenia, bo ją czytam – obok chleba, jak chleb – tym wydaje o mnie lepsze świadectwo. I właśnie ten egzemplarz Biblii państwa Ulmów nie był świeży. To była Biblia czytana, mająca ślady tego, że była używana.
Zobacz nasze inne publikacje podcastowe 🎧 👉 Diecezja na Podcastach
To historia otworzy twoje oczy na potęgę Słowa Bożego oraz siłę ludzkiego ducha umocnionego przez łaskę. Opowiada ona o rodzinie Ulmów, która w czasie II wojny światowej oddała życie, by ratować Żydów. Ich świadectwo i odwaga są niezwykłym znakiem. Ta niesamowita historia pokazuje siłę Słowa Bożego, które dało państwu Ulmom natchnienie i moc, aby bohatersko chronić Żydów, nawet za cenę własnego życia. W ich domu pozostał egzemplarz Biblii z zaznaczonymi fragmentami dotyczącymi miłości bliźniego. To, czym się karmimy duchowo, staje się częścią naszego życia. Razem odkryjmy, że Słowo Boże ma niezwykłą moc, która może całkowicie przemienić nasze życie. Zachwyć się mocą Słowa Bożego i doświadcz jej w swoim życiu. Przekonasz się o nadziei, odwadze i miłości, które z niego płyną.
Co przyjmuję do serca?
Czym się karmię, czy żyję, czy karmię się Słowem Bożym? Moi kochani, to, co przyjmuję do serca, staje się potem moim życiem. 20 lipca w 2012 roku w Stanie Kolorado, w Denver miała miejsce niesłychana tragedia. Otóż w czasie seansu, kiedy była premiera trzeciej części „Batmana”: „Mroczny Rycerz powstaje”, do kina wtargnął uzbrojony, wyposażony w kamizelkę kuloodporną James Holmes. Chłopak urodził się po osiemdziesiątym siódmym roku, więc był bardzo młody, był doktorantem na wydziale neurologii, wykształcony człowiek. Rani siedemdziesiąt jeden osób, widzów na sali kinowej, a dwunastu z nich morduje. Staje się masowym mordercą. Okazało się, że James Holmes był fanem Batmana i prawdopodobnie utożsamiał się od dłuższego czasu z czarnym charakterem tej serii, czyli z Jokerem. Poza tym namiętnie grał w gry komputerowe. Nieżyjący już wspaniały ewangelizator, Billy Graham właśnie jeszcze przed śmiercią odwołuje się do tej historii, do tej tragedii, mówiąc, że to, czym człowiek żyje, czym się żywi, potem staje się jego życiem.
Warto czytać biblię
Moi kochani, jeśli będę żył Słowem Bożym, będę je czytał codziennie, znajdę wspaniałe natchnienia, Duch Święty będzie mnie prowadził. To jest światło na moich drogach: Twoje Słowo jest pochodnią dla stóp moich i światłem na mojej ścieżce. Będę miał siłę, nawet do zniesienia największych cierpień. I będę miał pewność, że Bóg działa w moim życiu. To nie są puste słowa, które dzisiaj Pan Bóg nam przypomina słowami proroka Izajasza: Tak jak woda nie wraca do nieba, dopóki nie nawodni ziemi, tak Moje Słowo nigdy do Mnie nie wraca, dopóki nie spełni tego, czego chciałem. Jeśli zamknę się na to Słowo, będę żył czym innym, chociażby tylko i wyłącznie współczesną popkulturą, nieraz bardzo płytką albo tylko tym, co powierzchowne, Pan Bóg nie będzie miał do mnie dostępu, bo On szanuje moją wolność.
Jeśli otworzę się na Jego Słowo, to Słowo będzie do mnie docierało, będzie przeorganizowywało moje życie według Bożych planów i to, co dzisiaj Pan Bóg mówi, o czym mnie zapewnia: nigdy nie wróci z powrotem do Boga, do nieba, dopóki w moim życiu nie spełni tego, czego chce Bóg. To się dokonało w rodzinie państwa Ulmów. Moi kochani, ciężkie, trudne świadectwo. 10 września, już za sześćdziesiąt parę dni, będziemy świadkami ich beatyfikacji tam, gdzie to się dokonało, w wiosce Markowa w Diecezji Przemyskiej. Chwała Panu za to świadectwo, w którym objawiła się po raz kolejny moc Słowa Bożego. Pan z Wami. Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty. Amen. Pozdrawiam wszystkich naszych subskrybentów i sympatyków „Szklanki dobrej rozmowy” nadal z klasztoru St Paul w Austrii. Tutaj ksiądz Maciej, już właściwie ojciec Nikodem, bo takie imię zakonne przybrał, przygotowuje się do ślubów, pierwszych ślubów czasowych, które złoży w sierpniu. Otoczmy go modlitwą.
🟢 👨🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO
Podcast @Dopowiedzenia
„Dopowiedzenia” będą po wakacjach. Teraz można korzystać z tych, które już są, a jest ich bardzo wiele. Myślę, że jest do czego wracać. Pojawiła się również nowa nasza produkcja – „Kościół w grecko-rzymskim świecie” i między innymi szorty, gdzie ksiądz Kamil Żółtaszek wydobywa z Ewangelii jakieś jedno słowo, czy z czytań mszalnych, słowo ze słownika greckiego i stara się je przedstawić właśnie w kontekście ewangelii. Warto tego posłuchać. Korzystajmy z tego, co jest nam dane, żebyśmy lepiej rozumieli Słowo Boże.
Zapraszamy na @Dopowiedzenia
Wnikliwe spojrzenie papieża, który przygląda się światu, dostrzega nie tylko problem związany z glebą, powietrzem i wodą. Papież widzi znacznie szerzej i głębiej skupiając uwagę na różnorodności biologicznej. Jakie to ma znaczenie dla nas i jakości naszego życia? Laudato Si pkt. 32-42
Spotkanie rodzi myślenie. Spotykamy się, by rozmawiać na ważne dla nas tematy. Myślimy, że dla Ciebie również staną się ważne. Zapraszamy!
Ks. Mateusz & Ks. Piotr #dopowiedzenia #katechizm #diecezjabielskożywiecka 👍
🙏 Polecamy też kanał @bp Roman Pindel i spotkania poświęcone Biblii 🙂
1. czytanie (Iz 55, 10-11)
Skuteczność słowa Bożego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan Bóg:
«Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».
Psalm (Ps 65 (64), 10abcd. 10e-11. 12-13. 14 (R.: por. Łk 8, 8))
Na żyznej ziemi ziarno wyda plony
Nawiedziłeś i nawodniłeś ziemię, *
wzbogaciłeś ją obficie.
Strumień Boży wezbrał wodami, *
przygotowałeś im zboże.
Na żyznej ziemi ziarno wyda plony
I tak uprawiłeś ziemię: *
Nawodniłeś jej bruzdy, wyrównałeś jej skiby,
spulchniłeś ją deszczami *
i pobłogosławiłeś plonom.
Na żyznej ziemi ziarno wyda plony
Rok uwieńczyłeś swoimi dobrami, *
tam gdzie przejdziesz, wzbudzasz urodzaje.
Stepowe pastwiska są pełne rosy, *
a wzgórza przepasane weselem.
Na żyznej ziemi ziarno wyda plony
Łąki się stroją trzodami, *
doliny okrywają się zbożem,
razem śpiewają *
i wznoszą okrzyki radości.
Na żyznej ziemi ziarno wyda plony
2. czytanie (Rz 8, 18-23)
Oczekujemy chwały
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Sądzę, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności – nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał – w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.
Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów – odkupienia naszego ciała.
Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,
każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.
Alleluja, alleluja, alleluja
Wersja dłuższa
Ewangelia (Mt 13, 1-23)
Przypowieść o siewcy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:
«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.
Kto ma uszy, niechaj słucha!»
Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: «Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?»
On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:
„Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”.
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.
Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.
Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.
Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.
Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».
Wersja krótsza
Ewangelia (Mt 13, 1-9)
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:
«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.
Kto ma uszy, niechaj słucha!»
15 Niedziela zwykła rok A rok A/B/C
Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum