10 niedziela zwykła rok A 

cze 14, 2023 | Ks. Marek Studenski, Rok A

10 Niedziela Zwykła rok A – Ewangelia (Mt 9, 9-13)

Historia siostry zakonnej, która przeżyła Powstanie Warszawskie i odnalazła swoje powołanie w Kanadzie. Jej fascynująca podróż prowadzi przez tajemnice skrywanej nienawiści i przebaczenia. Doświadczyła Bożego Miłosierdzia i głębokiej refleksji nad sensem także swojego życia.

Popatrzmy dziś na Jezusa, który spotyka się z celnikiem Mateuszem i przebacza mu. Faryzeusze mają za złe Jezusowi to, że przebywa z celnikami i grzesznikami. Ale to doświadczenie przebaczenia jest kluczem do Bożego miłosierdzia, które nie tylko wybacza, ale także potrafi zgładzić grzech. Człowiek sam nie jest w stanie takiego przebaczenia dokonać. również my możemy skorzystać z Bożego przebaczenia i tez okazać przebaczenie bliźnim a to jest klucza do życia wiarą i radością.

Jeśli jesteś zainteresowany historiami inspirującymi i głębszymi przemyśleniami dotyczącymi wiary, przebaczenia i Bożego Miłosierdzia, koniecznie sięgnij po ten odcinek. Zachwycisz się fascynującym życiorysem siostry zakonnej oraz odkryjesz, jak przebaczenie może przynieść nam prawdziwą wolność i radość.

Zapraszam na rozważanie na 10 niedzielę zwykłą rok A

Kiedy dręczy nas nienawiść – może uwaolnić nas przebaczenie

Zapraszam na szklankę dobrej rozmowy. Dominikanin, ojciec Paweł Krupa w marcowym numerze „W drodze” przedstawia bardzo ciekawą historię życia pewnej siostry zakonnej. Otóż mieszkała ona w Warszawie, wybucha powstanie warszawskie, rodzina musi uciekać z palącej się, płonącej Warszawy. Docierają jakimś cudem do Londynu. Tam odnajdują ojca. Ta siostra później wstępuje do zakonu. Wybiera jedno ze zgromadzeń w Kanadzie, zostaje dyrektorką szkoły i swoje życie zakonne spędza w Kanadzie. Kiedy jest już starszą zakonnicą, nagle w jej życiu zaczyna coś się sypać. Czuje, że modlitwa nie sprawia jej radości. Nie, żeby się nie modliła – sięga po różaniec, odprawia adorację Najświętszego Sakramentu, odmawia Brewiarz. Ale czegoś jej brakuje. Czuje ciągły niedosyt i jakąś taką wewnętrzną jałowość, pustkę. Więc decyduje się na odbycie rekolekcji ignacjańskich i to rekolekcji, które trwają cały miesiąc.

I w czasie tych rekolekcji, w czasie jednego z rozważań nagle staje jej przed oczyma płonąca Warszawa, jakby nagle wracają wspomnienia z dzieciństwa. Widzi siebie i mamę zbiegające po schodach z kamienicy poganiane przez hitlerowców, na dole grupa sąsiadów, hałas, zgiełk, zamęt. I nagle żołnierz z miotaczem ognia kieruje snop ognia w stronę kamienicy, jej domu. I wtedy z jej piersi wyrywa się krzyk: Nieee! Przecież tam została moja lalka! Nagle czuje w sercu niesamowitą, wręcz zwierzęcą nienawiść do tego żołnierza w hełmie. Nie pamięta jego twarzy. Pamięta tylko hełm, ogień i nienawiść. I to wraca w czasie tych rekolekcji. Nie potrafi sobie z tym poradzić i w pewnym momencie zaczyna się modlić za tego żołnierza, którego nawet nie zna z twarzy, nie pamięta wyrazu jego twarzy. I nagle mówi: Przebaczam ci. I w tym momencie, jak to sama opisała, otworzyła się w niej przestrzeń modlitwy. Moi kochani, przebaczenie jest bramą do otwarcia się na Bożą łaskę.

Celnik Mateusz – różnica między ludzkim a Bożym przebaczeniem

Dzisiaj w ewangelii spotykamy celnika Mateusza. Wiemy, że celnik w tamtym czasie to nie dzisiejszy pracownik przejścia granicznego czy służb skarbowych, ale to ktoś, kto współpracował z rzymskim okupantem. A to, co zdarł ponad to, co się należało Rzymianom, było jego zapłatą. Był więc znienawidzonym przez Żydów, przez swoich współbraci. A nieuczciwość była jego środkiem na życie, środkiem, by się utrzymać. Jezus przebacza Mateuszowi. Faryzeusze mają Mu to za złe. Dlaczego On przebywa z celnikami i grzesznikami? Dlaczego spotyka się z nimi, siada z nimi do stołu?

I wtedy słyszą słowa: Nie potrzebują lekarza zdrowi, tylko ci, którzy się źle mają. Moi kochani, w przebaczeniu komuś przez człowieka, w takiej sytuacji, kiedy bliźni przebacza bliźniemu a przebaczeniem, kiedy Bóg nam przebacza, jest zasadnicza różnica. Bo my możemy powiedzieć: Przebaczam ci, wybaczam ci krzywdę, którą mi zrobiłeś. A Pan Bóg nie tylko wybacza, ale On potrafi zgładzić grzech. Człowiek tego nie potrafi, nie da rady. I to jest moi kochani, niesamowity cud Bożego miłosierdzia, że Pan Bóg idzie o krok dalej. On nam nie wybacza grzechu na takiej ludzkiej zasadzie, kiedy ktoś na kogoś się obraża, ale potrafi powiedzieć: Niszczę twój grzech. Przecież na każdej Mszy świętej powtarzamy: Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata… Pan potrafi zgładzić nasze grzechy. Usuwa je, niszczy w ogniu swego miłosierdzia, w ogniu swojej miłości. To jest niesamowita tajemnica właśnie Bożego miłosierdzia, że ono niszczy grzech. Potrafi Go usunąć.

Zobacz nasze inne publikacje podcastowe 🎧 👉  Diecezja na Podcastach

Dziękujemy że jesteście z nami i z nami rozważacie Liturgię Słowa jaką niesie 10 Niedziela Zwykła rok A – Historia siostry zakonnej, która przeżyła Powstanie Warszawskie i odnalazła swoje powołanie w Kanadzie. Jej fascynująca podróż prowadzi przez tajemnice skrywanej nienawiści i przebaczenia. Doświadczyła Bożego Miłosierdzia i głębokiej refleksji nad sensem także swojego życia.

Masz wątpliwości w wierze – wyspowiadaj się – Jan Maria Vianney

Moi kochani, z historii życia świętego Jana Vianney’a wiemy, że był wspaniałym, wręcz charyzmatycznym spowiednikiem. Spędzał całe godziny w konfesjonale. Kiedyś zapytany, czy nie jest mu zimno, kiedy po dziesięć godzin dziennie siedzi w konfesjonale, czy nie bolą go nogi, bo siedzi ciągle w tej samej pozycji. On mówi: Od listopada do marca w ogóle nogi mnie nie bolą, bo jest tak zimno, że w ogóle nóg nie czuję. Więzień konfesjonału. Pewnego razu przychodzi do niego jeden z francuskich uczonych. Przychodzi, żeby porozmawiać na temat swoich wątpliwości w wierze. Święty Jan Vianney mówi: Wyspowiadaj się. – Ale proszę księdza, ja mam wątpliwości w wierze, ja nie chcę się spowiadać, nie potrzebuję spowiedzi. Chcę tylko porozmawiać o swoich wątpliwościach, o swoich problemach z wiarą.

Wyspowiadaj się, bardzo cię o to proszę. I w końcu po długim, długim namawianiu, po długiej namowie, ten profesor zgodził się odbyć spowiedź u świętego Jana Vianney’a. Spowiedź trwała bardzo długo. W czasie tej spowiedzi zaczął płakać, całkowicie się otworzył. Spowiedź się skończyła. Odchodzi od konfesjonału. I wtedy święty Jan mówi: A teraz możemy wrócić do tego tematu i porozmawiać o twoich wątpliwościach. Proszę księdza, już nie trzeba.

Klucz do życia wiarą, klucz do radości, cieszenia się pełnią życia, klucz do owocnej modlitwy to skorzystać z Bożego przebaczenia i przebaczyć bliźniemu. Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Więc jeśli masz się choć troszkę źle, to do ciebie przyszedł Jezus. Pan z wami. Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty.

Pozdrowienia dla widzów

Moi kochani, bardzo Wam dziękuję za to, że jesteśmy razem. Za mobilizację do działania. W tym tygodniu, oprócz tego odcinka na niedzielę zamieściliśmy odcinek rozważań z okazji uroczystości Bożego Ciała. Jeżeli ktoś jeszcze nie oglądnął, bardzo proszę, można sobie na ten filmik wejść. Tam jest między innymi mowa o tym, dlaczego mojemu tacie zniszczył się ołtarz na Boże Ciało. Posłuchajmy. Bardzo dziękuję wszystkim, którzy wspierają nasz kanał. Dziś bym szczególnie chciał podziękować księdzu Wiesławowi z Górek Noteckich za wsparcie kanału i za mobilizację do pracy, za to, że jest z nami. Pozdrawiamy Górki Noteckie. Moi kochani, subskrybujcie kanał, piszcie komentarze, lajki. Ta łapka w górę ma nie tylko takie znaczenie dopingujące dla nas. Ale to jest też promocja filmu, bo im więcej tych lajków, tym film zatacza szersze kręgi i dociera do coraz to nowych widzów. Tak, że bardzo, bardzo o to prosimy. 

 

🟢 👨‍🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO 

Podcast @Dopowiedzenia

Encyklika papieska to dokument, który odnosi się do spraw ostatecznych, do najwyższych wartości, do Pana Boga przede wszystkim. Natomiast nie jest obca jej Ziemia i bardzo przyziemne sprawy, tak przyziemne, jak w „Laudato si”, bo w dzisiejszym odcinku ksiądz Mateusz i ksiądz Piotr będą rozmawiać o… śmieciach. Okazuje się, że jest to bardzo ważny problem, także dla papieża Franciszka. „Czyńcie sobie ziemię poddaną”, to troszczcie się o środowisko wokół was. Moi kochani, dla każdego duszpasterza problem śmieci jest bardzo istotny. A ma to związek również z naszymi cmentarzami.

Okazuje się, że w życiu parafialnym to cmentarze są miejscami, gdzie generowana jest największa ilość odpadków. Co zrobić, żeby te odpadki w sposób taki racjonalny wrzucać do kontenerów? Nie tylko chodzi o to, że w budżecie parafii wywóz śmieci z cmentarza to jest niebagatelna suma, to są olbrzymie dzisiaj pieniądze. Śmieci nie wolno palić oczywiście, bo to również niszczy środowisko. Jak to zrobić, żeby sobie z tym poradzić? No, warto posłuchać tego odcinka – bardzo praktyczny, przyziemny odcinek, ale właśnie będąc zakorzenionymi w tych rzeczach ziemskich, przyziemnych, troszczymy się o świat stworzony przez Boga, a to wszystko kiedyś zostanie przez Pana Boga przebóstwione i wszystko, co tutaj robimy w tej ziemskiej rzeczywistości, ma sens przed Bogiem.

Zapraszamy na @Dopowiedzenia

 

Papież zaprasza nas do szerokiego otwarcia oczu, chce aby nas zabolał problem zanieczyszczenia środowiska, który nazywa naszym domem. Szczegółowy opis problemów zanieczyszczeń śmieciami, czy efekt cieplarniany mają swoje bardzo konkretne skutki dla życia bardzo wielu ludzi.

Temat skłania do wielu przemyśleń, jak choćby kwestia śmieci generowanych przez nasze cmentarze. Zapraszamy na odcinek Zielone pożegnanie czyli eko-wyzwania na cmentarzach. Laudato Si pkt. 17-26

Spotkanie rodzi myślenie. Spotykamy się, by rozmawiać na ważne dla nas tematy. Myślimy, że dla Ciebie również staną się ważne. Zapraszamy!

Ks. Mateusz & Ks. Piotr #dopowiedzenia #katechizm #diecezjabielskożywiecka 👍

🙏 Polecamy też kanał @bp Roman Pindel i spotkania poświęcone Biblii 🙂

@Dopowiedzenia

ks. Piotr i ks. Mateusz

1. czytanie (Oz 6, 3-6)

Bóg pragnie miłości

Czytanie z Księgi proroka Ozeasza

Poznajmy, dążmy do poznania Pana; Jego przyjście jest pewne jak poranek, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny, co nasyca ziemię.

«Cóż ci mogę uczynić, Efraimie, co pocznę z tobą, Judo? Miłość wasza podobna do chmur o świtaniu albo do rosy, która prędko znika. Dlatego ciosałem cię przez proroków, słowami ust mych pouczałem, a Prawo moje zabłysło jak światło. Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń»

Psalm (Ps 50 (49), 1bcd i 8. 12-13. 14-15 (R.: por. 23b))

Temu, kto prawy, ukażę zbawienie

Przemówił Pan, Bóg nad bogami, *
i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.
«Nie oskarżam cię za twoje ofiary, *
bo twe całopalenia zawsze są przede Mną».

Temu, kto prawy, ukażę zbawienie

«Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, *
bo do Mnie świat należy i wszystko, co go napełnia.
Czy będę jadł mięso cielców *
albo pił krew kozłów?

Temu, kto prawy, ukażę zbawienie

Składaj Bogu dziękczynną ofiarę, *
spełnij swoje śluby wobec Najwyższego.
I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, *
wyzwolę ciebie, a ty Mnie uwielbisz».

Temu, kto prawy, ukażę zbawienie

2. czytanie (Rz 4, 18-25)

Wiara podstawą usprawiedliwienia

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Abraham wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów, zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo».

I nie zachwiał się w wierze, choć stwierdził, że ciało jego jest już obumarłe – miał już prawie sto lat – i że obumarłe jest łono Sary. I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się umocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał. Dlatego też policzono mu to za sprawiedliwość.

A to, że policzono mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego, ale i ze względu na nas, jako że będzie policzone i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.

Aklamacja (Por. Łk 4, 18)

Alleluja, alleluja, alleluja

Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mt 9, 9-13)

Powołanie Mateusza

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus, wychodząc z Kafarnaum, ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» A on wstał i poszedł za Nim.

Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i zasiadło wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?»

On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”. Bo nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».

10 Niedziela zwykła rok A rok A/B/C

Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum

2 Niedziela adwentu rok C

2 Niedziela adwentu rok C

2 Niedziela adwentu rok C (Łk 1, 26-38) Jak babcia papieża Franciszka użyła ciastek, by nauczyć wnuki o pustce kłamstwa? Dlaczego różaniec stał się symbolem zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej? Poznaj historię, która pokazuje, że nawet przebite opony mogą być narzędziem...

1 Niedziela adwentu rok C

1 Niedziela adwentu rok C

1 Niedziela adwentu rok C (Łk 21, 25-28. 34-36) Wyobraź sobie, że odziedziczyłeś w spadku dziwny dar – kolekcję znaczków, która jak się okazuje jest warta majątek. Jest tylko jeden haczyk – żeby nadać jej pełną wartość, brakuje jednego znaczka. I teraz masz wybór:...

Postaw mi kawę na buycoffee.to