3 Niedziela Zwykła rok A

lut 3, 2023 | Ks. Marek Studenski, Rok A

3 Niedziela Zwykła rok A – Ewangelia (Mt 4, 12-23)

Nasze słabości nie są przeszkodą dla Bożego działania. Bóg może wejść w nasz smutek, chorobę, w samotność i powołać nas do pięknych dzieł. Ludzkie słabości nie odstraszają Boga.

Zapraszamy na rozważanie 3 Niedziela zwykła rok A – Nasze słabości nie odstraszają Boga – zapraszam.

Bóg wybiera to co kruche

Żaden założyciel firmy czy jakiejś korporacji nie postąpiłby tak, jak Jezus w dzisiejszej ewangelii. Idzie powoływać swoich pierwszych uczniów, pierwszych pracowników, w najbardziej odrzucony zakątek Palestyny.

Pamiętamy, kiedy Natanael dowiaduje się, skąd pochodzi Jezus, pyta: Co może być dobrego z Nazaretu? Tak traktowano tamte tereny. Wybiera prostych ludzi, rybaków łowiących ryby, naprawiających sieci.

Kościół to nie jest jednak firma czy korporacja. To jest dzieło, którego fundamentem, twórcą i głową jest sam Bóg. Bóg może sobie pozwolić na to, by wybrać to, co kruche, żeby w tym jeszcze bardziej wyraźnie objawić swoją chwałę. Można powołać się na wiele różnych doświadczeń, wiele różnych historii, gdzie właśnie to, co kruche, Pan Bóg wybrał, żeby pokazać swoją moc. 

Zgromadzenie Kanosjanów

Przeciekawe jest zgromadzenie kanosjanów, jeśli chodzi o początki. Moi kochani, powstało w dziewiętnastym wieku i było tak kruche, że przez sto lat to zgromadzenie nie liczyło więcej niż trzech członków. Kiedy ktoś wstępował, natychmiast umierał następny, jeden z członków i zawsze było trzech. Sto lat. Wydawało się, że nie ma żadnych szans, żeby to zgromadzenie się w ogóle mogło rozwinąć.

Po stu latach został jeden członek. Ojciec Giovanni. Udał się do patriarchy Wenecji Pietro La Fontaine’a, oddając się do jego dyspozycji, żeby wcielił go do któregoś z instytutów zakonnych istniejących w tamtym czasie we Włoszech, no bo jeden zakonnik nie tworzy zgromadzenia. Patriarcha Wenecji skierował go do księdza Calabrio, który prowadził swoje zgromadzenie, swój instytut zakonny. Poprosił ojca Calabrio, słynącego z wielkiej mądrości i z głębokiej wiary, żeby wcielił kanosjanów i w ten sposób zakończy się historia tego nielicznego zgromadzenia. Ojciec Calabrio był człowiekiem przenikliwym, patrzącym po Bożemu. Udał się do ojca Giovanniego, tam do tych kanosjan i zamieszkał z nim jakiś czas, po czym wrócił do patriarchy Wenecji i mówi: W tym zgromadzeniu jest palec Boży, nie można go likwidować.

I moi kochani, co się okazało? Wkrótce potem do kanosjanów wstępuje uformowany, już z wielkim doświadczeniem ojciec duchowny jednego z seminariów duchownych – ksiądz Antonio, otwiera seminarium duchowne. Zgromadzenie zaczyna się prężnie rozwijać i dzisiaj na całym świecie, na wszystkich kontynentach działają ojcowie kanosjanie, w krótkim czasie z tych trzech, a potem z jednego zrobiło się ich sto pięćdziesiąt.

Tak działa Pan Bóg. Wybiera to, co kruche. To jest Boża pedagogika, Boże plany. Pan Bóg potrafi na tym, co kruche, co odrzucone przez świat budować swoje Królestwo. 

Zobacz nasze inne publikacje podcastowe 🎧 👉  Diecezja na Podcastach

Dziękujemy że jesteście z nami i z nami rozważacie Liturgię Słowa jaką niesie 3 Niedziela Zwykła rok A – Nasze słabości nie odstraszają Boga.

Edukacja seksualna

Rozmawiałem z panią Teresą Król, bardzo zaangażowaną w przygotowanie do życia w rodzinie, w rozwój tego przedmiotu w polskich szkołach. Opowiadała, że kiedy nurty liberalne, lewicowe były przy władzy, wyszedł podręcznik zaakceptowany przez ministerstwo. Ja sam go czytałem i przyznam, że byłem w szoku. To jakby takie planowe, gorszenie młodych ludzi.

I ona była zrozpaczona. Poszła z tym podręcznikiem do sióstr felicjanek, bo wiedziała, że tam u sióstr posługuje bardzo mądry, doświadczony kapłan ksiądz profesor Edward Staniek. Wchodzi do zakrystii, ksiądz profesor przygotowuje się do Mszy świętej i ona mówi:

Proszę księdza profesora, to jest coś strasznego. Niech ksiądz zobaczy, co przygotowano dla młodzieży. To jest tzw. edukacja seksualna. Ja nie wiem, co mamy robić. To jest niesamowite. A ksiądz profesor odwrócił się i mówi: Co to jest? To jest ten podręcznik. – To niech pani napisze lepszy. Ktoś mógłby się poczuć urażony, a pani Teresa odczytała to jako powołanie. Te słowa tak jakby Pan Bóg kierował prosto do jej serca. Właściwie dlaczego mam nie napisać? Dlaczego mam się tym nie zająć? I moi kochani, tak właśnie powstał, moim zdaniem, najlepszy podręcznik przygotowania do życia w rodzinie w Polsce „Wędrując ku dorosłości”. Niczego mu nie brakuje i jeśli chodzi o ten aspekt ludzkiej seksualności, ale też ogólny rozwój człowieka. „Niech Pani napisze lepszy”.

Prosta sytuacja, z biegu w codziennym życiu, tak jak ci apostołowie – jedni łowili ryby, inni naprawiali sieci. W biegu Jezus ich powołuje, idą za Nim. Tak działa Bóg. Działa tu i teraz, w szarej rzeczywistości. Bardzo często wybiera to, co słabe i kruche. Pan Bóg może wejść w twój smutek, może wejść w twoją chorobę, może wejść w twoje lęki, to, co teraz przeżywasz i powołać cię do swojego dzieła. On jest mistrzem wybierania tego, co słabe i kruche. To jest niesamowite.

Cieszmy się z tego, że w każdej chwili Pan Bóg może nas powołać, tylko musimy mieć otwarte oczy, otwarte serce, otwartą duszę, żeby usłyszeć Jego głos. Pan z Wami. Na to wsłuchiwanie się Boży głos powołujący nas do wielkich dzieł Bożych przyjmijmy błogosławieństwo: Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty.

🟢 👨‍🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO 

Podcast @Dopowiedzenia

Moi kochani, bardzo dziękuję za nowe subskrypcje. Moi Kochani, bardzo dziękuję za za nowe subskrypcje. Nowe subskrypcje to są nowi widzowie. A więc witam wszystkich naszych nowych widzów bardzo, bardzo serdecznie. Dziękuję za wszystkie komentarze. Kiedy mam taki nieraz gorszy dzień czy jakieś takie czarne myśli nachodzą, wtedy lubię czytać komentarze, które są pod tymi filmami, one są pełne nadziei, dodają siły, można nabrać nowej nadziei, nowej energii do pracy, do posługi. Bardzo, bardzo za to dziękuję. Dziękuję tym, którzy wspierają finansowo nasz kanał. YouTube daje taką możliwość. Pod każdym filmem można nacisnąć przycisk, wesprzeć też nasz kanał, wspierać finansowo. Dzięki temu nasz kanał się może rozwijać, bo to wsparcie finansowe przeznaczamy na promowanie naszego kanału.

Zapraszam do wysłuchania najnowszych „Dopowiedzeń”. Muszę powiedzieć, że bardzo mnie wciągnęły. Ksiądz Piotr i ksiądz Mateusz idą dalej poprzez encyklikę „Lumen Fidei” i dochodzą do Abrahama i Izaaka. Izaak wydaje się ofiarą, jest związany przez ojca, ułożony na ołtarzu. Tymczasem kto tak naprawdę zyskuje w tej całej sytuacji? Warto posłuchać, bo możemy się zdziwić.

Zapraszamy na @Dopowiedzenia

 

Niezwykłe doświadczenie związanego Izaka jak je rozumieć? Wiara Izraela to wiara opowiadana. Wiara, która pamięta dobrodziejstwa to swoista historia dobrodziejstw Boga. Wiara jest przekazywana w historiach, jest pełna obrazów. Ale też wiara wyrasta ze zmagania się z niewiarą z bałwochwalstwem. Lumen Fidei pkt 12- 14

Spotkanie rodzi myślenie. Spotykamy się, by rozmawiać na ważne dla nas tematy. Myślimy, że dla Ciebie również staną się ważne. Zapraszamy!

Ks. Mateusz & Ks. Piotr #dopowiedzenia #katechizm #diecezjabielskożywiecka 👍

🙏 Polecamy też kanał @bp Roman Pindel i spotkania poświęcone Biblii 🙂

@Dopowiedzenia

ks. Piotr i ks. Mateusz

3 Niedziela zwykła rok A

1. czytanie (Iz 8, 23b – 9, 3)

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

W dawniejszych czasach upokorzył Pan krainę Zabulona i krainę Neftalego, za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza, wiodącą przez Jordan, krainę pogańską. Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują w żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy, jak w dniu porażki Madianitów.

Psalm (Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14 (R.: 1b))

Pan moim światłem i zbawieniem moim

Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia, *
przed kim miałbym czuć trwogę?

Pan moim światłem i zbawieniem moim

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, †
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu *
po wszystkie dni mego życia,
abym kosztował słodyczy Pana, *
stale się radował Jego świątynią.

Pan moim światłem i zbawieniem moim

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Pan moim światłem i zbawieniem moim

2. czytanie (1 Kor 1, 10-13. 17)

Jedność chrześcijan

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Upominam was, bracia, w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, abyście żyli w zgodzie i by nie było wśród was rozłamów; abyście byli jednego ducha i jednej myśli. Doniesiono mi bowiem o was, bracia moi, przez ludzi Chloe, że zdarzają się między wami spory. Myślę o tym, co każdy z was mówi: «Ja jestem od Pawła, a ja od Apollosa; ja jestem Kefasa, a ja Chrystusa». Czyż Chrystus jest podzielony? Czyż Paweł został za was ukrzyżowany? Czyż w imię Pawła zostaliście ochrzczeni?

Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża.

Aklamacja (Por. Mt 4, 23)

Alleluja, alleluja, alleluja

Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Alleluja, alleluja, alleluja

Wersja dłuższa

Ewangelia (Mt 4, 12-23)

Na Jezusie spełnia się zapowiedź Izajasza

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».

Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie».

Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, Jezus ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim.

A idąc stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

Wersja krótsza

Ewangelia (Mt 4, 12-17)

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».

Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie».

3 Niedziela zwykła rok A rok A/B/C

Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum

33 Niedziela Zwykła rok B

33 Niedziela Zwykła rok B

32 Niedziela Zwykła rok B (Mk 13, 24-32) Człowiek podejmuje różne działania, aby oszukać śmierć, od kriokonserwacji w Arizonie po zabiegi kosmetyczne. Kiedyś mówiono że żeby dobrze przeżyć życie mężczyzna powinien zbudować dom zasadzić drzewo i spłodzić syna - wtedy...

32 Niedziela zwykła rok B

32 Niedziela zwykła rok B

32 Niedziela Zwykła rok B (Mk 12, 41-44) Nad przepaściami życia wiszą mosty, którymi można przejść bezpiecznie - to mosty wiary. Na tych mostach wiary często spotykamy Wdowy. W Biblii wdowy są wspominane prawie 100 razy. Często są symbolem samotności, bezradności, a...

Postaw mi kawę na buycoffee.to