2 Niedziela Zwykła rok A – Ewangelia (J 1, 29-34)

Jak to było możliwe, że Jan Chrzciciel rozpoznał Jezusa jako Mesjasza wśród wszystkich ludzi, którzy przychodzili nad Jordan, by się ochrzcić. Uczynił to dzięki Duchowi Świętemu. podobnie jest w naszym życiu. To Duch Święty prowadzi nas i działa w nas na wyższych poziomach.

Przykładem na to jest świadectwo Pani Stanisławy Celińskiej oraz świadectwo Arcybiskupa Fultona J. Sheena. Arcybiskup odwiedzał chorego, który za każdym razem go wyrzucał ale ostatecznie nie wyrzucił Chrystusa. Zapraszamy na rozważanie 2 niedziela zwykła rok A – Niech minie złość – zapraszam.

Jak Jan rozpoznał Mesjasza?

Czy nie dziwi was, jak to było możliwe, że wśród tylu ludzi, którzy przychodzili nad Jordan, Jan Chrzciciel rozpoznał Mesjasza? Sam to wyjaśnia w dzisiejszej ewangelii. Mówi, że Bóg mu powiedział, że Ten, nad którym ujrzy Ducha Świętego, jest obiecanym Mesjaszem. A więc to Duch Święty wskazał Janowi wśród przybyłych nad Jordan Mesjasza, Boga.

Tak jest w naszym życiu. Jeżeli chcemy wierzyć, to to nie jest ludzka sprawa. Kiedy czytałem tę ewangelię, przypomniały mi się słowa z Pierwszego Listu do Koryntian. Święty Paweł pisze: Nikt nie może bez pomocy Ducha Świętego powiedzieć: „Panem jest Jezus”. Wyznanie wiary w Jezusa jest sprawą Ducha Świętego.

Wiara to nie jest sprawa wyboru światopoglądu, decyzji uznania czegoś za prawdę. Wiara to jest łaska, to jest cud. To jest ingerencja Pana Boga w naszym życiu. Wiara jest darem samego Boga. I to widać w życiorysach tych, którzy się nawrócili.

Świadectwo Stanisławy Celińskiej

Moi kochani, przepiękne świadectwo daje wielka polska aktorka Stanisława Celińska. Mówi, że przeżyła w swoim życiu ciemne chwile, ciemne lata, kiedy była uzależniona od alkoholu i sobie z tym nie radziła. Ale zanim to nastąpiło, Pan Bóg przygotował ją na ten czas.

I mówi, że jest rok 1983 i wtedy zagrała w sztuce „De profundis”. To jest Księga Hioba w interpretacji Czesława Miłosza. Zagrała Hioba, wszystkie inne postaci, przyjaciół Hioba i w pewnym momencie uświadomiła sobie, że musi też zagrać samego Pana Boga. I zaczęła się zastanawiać: Jak ja zagram Boga? Jak mówić głosem Boga? Chciała już zrezygnować z tej roli Pana Boga i zlecić ją, poprosić, żeby jej pomógł Gustaw Holoubek, ale w końcu pomyślała, że jednak się postara.

Mówi – przeszła przez straszną mękę. Kiedy ćwiczyła głos Pana Boga, nie mogła sobie z tym poradzić. Ale w końcu zaczęła oddawać to, co mówi Bóg, to, co mówi Stwórca ciepłym, pełnym miłości głosem, przedstawiając Pana Boga jako kogoś, kto kocha kogoś tolerancyjnego, pełnego miłości, wyrozumiałości i ciepła.

Poczuła, jak bardzo Bóg jest samotny. Kiedy Bóg mówi: Kto mnie obdarował, abym mu to oddawał, odczuła samotność Boga. A potem, kiedy widziała, jak Pan Bóg potraktował Hioba, który Mu zaufał, pomyślała: Bogu trzeba zaufać. Kiedy odgrywałam tę rolę, kiedy wzięłam udział w sztuce „De profundis”, wtedy zrozumiałam, że Bogu trzeba ufać. A potem przyszły ciemne lata. Mówi, że kiedy była w restauracji i nie chciała pić, a zamawiała kolejne porcje alkoholu, odczuła, że to dzieje się na wyższych poziomach, że tutaj może tylko pomóc sam Bóg.

Zaczęłam się modlić. Musiałam być cierpliwa, bo przecież Pan Bóg ma liczne sprawy na głowie nie od razu może mnie wysłuchać. I nagle to się stało. Zostało mi to odjęte. To był cud. Dziennikarka pyta: a teraz się Pani tak łatwo dzieli tym przeżyciem? – Tak, ponieważ tego doświadczyłam, moim psim obowiązkiem jest mówić o tym innym. Jest to dla mnie nieraz bardzo trudne, bo nie są to miłe wspomnienia, są to bardzo bolesne, trudne przeżycia. Nieraz nie mam siły o tym mówić, nieraz mi się nie chce, ale czynię to, ponieważ wiem, co to znaczy. Współczucie ludziom, którzy przeżywają uzależnienie. I myślę, że muszę o tym mówić, bo może ktoś posłucha i dozna tego samego, co ja.

Aktorka od tego czasu w wielu swoich utworach, także w pięknych piosenkach, które śpiewa, dzieli się swoim doświadczeniem. Chciałbym dzisiaj zachęcić do wysłuchania pewnie na YouTubie jest – piosenka „Niech minie złość”. Przepiękne świadectwo, jedno z wielu – Stanisławy Celińskiej. Jej życie mówi o tym, że wiara jest łaską, że Pan Bóg daje nam ten dar. Że to nie od nas zależy. Jezusa w życiu wskazuje nam sam Duch Święty.

Tu jest wielka nadzieja, ponieważ jeśli mamy kogoś w rodzinie czy wśród swoich znajomych, kto jest daleko od Pana Boga, trudzimy się, przekonujemy, to odczujmy dzisiaj wielką ulgę, że to nie tylko od nas zależy, że bardzo wiele możemy zrobić przez modlitwę, polecenie tego człowieka Bogu. A Pan Bóg będzie czekał na jakieś minimalne uchylenie drzwi serca i sobie wejdzie przez tę szparę, którą ten człowiek zostawi niedomkniętą.

Zobacz nasze inne publikacje podcastowe 🎧 👉  Diecezja na Podcastach

Dziękujemy że jesteście z nami i z nami rozważacie Liturgię Słowa jaką niesie 2 Niedziela Zwykła rok A – Niech minie złość.

Arcybiskup Fulton J. Sheen świadectwo wizyty w szpitalu

Moi kochani, czytałem świadectwa kandydata na ołtarze, amerykańskiego arcybiskupa Fultona Sheena. Mówi, że pewnego dnia zwróciła się do niego siostra umierającego człowieka, który od 30 lat żył bez sakramentów, zerwał więź z Bogiem i Kościołem, a teraz jest umierający w szpitalu. Poprosiła, by arcybiskup Sheen z nim porozmawiał, ale wyjaśniła mu i ostrzegła, że przedtem jej brat wyrzucił już 20 księży. Z żadnym z nich nie chciał rozmawiać.

Arcybiskup poszedł do szpitala i mówi, że to spotkanie trwało kilka sekund, bo natychmiast został wyrzucony. Ale nie dał za wygraną. Od czasu do czasu przychodził do tego człowieka i ten człowiek za każdym razem go wyrzucał. Kiedy dowiedział się, że śmierć już jest bardzo bliska, przyszedł z Najświętszym Sakramentem. Kiedy pacjent go wyrzuca z sali szpitalnej, arcybiskup mówi: Ale dzisiaj nie przyszedłem sam. – Z kim przyszedłeś? Jest ze mną Jezus. Czy Jego też wyrzucisz? Pacjent nic nie odpowiedział, ale wezwał pielęgniarkę, żeby wyprowadziła duchownego. Był już przy drzwiach. Kiedy miał wyjść, podszedł do tego pacjenta, do tego umierającego człowieka jeszcze raz, uklęknął przy jego łóżku i szepnął mu do ucha: Dobrze, wyrzucasz mnie teraz, ale obiecaj mi, że gdy przyjdzie śmierć, powiesz: Jezu mój, zmiłuj się nade mną.

Wyszedł z sali szpitalnej. Wkrótce dowiedział się o śmierci tego człowieka. Zapytał pielęgniarkę, która była obecna przy jego śmierci, jak wyglądało jego odejście. Pionierka mówi: Proszę księdza, ksiądz wyszedł z tej sali, a minutę potem ten człowiek powiedział: Jezu mój, zmiłuj się nade mną. I nie przestał powtarzać tych słów aż do śmierci. Arcybiskup Sheen mówi: Nic, co było we mnie, nie miało na to wpływu. To była inwazja Boga na tego człowieka.

Moi kochani, my nie jesteśmy z tego świata. Jest Bóg, który dał nam życie i Bóg, Duch Święty wskaże nam zawsze Jezusa, wskaże nam Jego wolę, powie, co mamy robić. Wskaże nam miejsce, w którym mamy się znaleźć w danej chwili. Wejdzie w każdą sytuację naszego życia. Dlatego zawsze miejmy uchylone drzwi serca, aby mógł wejść, kiedy tylko chce. Nie zamykajmy drzwi. Pan z wami. Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. 

🟢 👨‍🍳👉 Zerknij na nasze filmy kulinarne 🍰 PRZEPIS NA SZYBKIE CIASTO 

Podcast @Dopowiedzenia

I znowu w tym tygodniu „Dopowiedzenia” trochę korespondują ze „Szklanką dobrej rozmowy”. Abraham jako ojciec wszystkich wierzących i przykład wiary. Dlaczego Noe, który był też wierzący i ufał Bogu, nie został tak nazwany? Te i wiele innych rzeczy poznamy słuchając „Dopowiedzeń”.

Zapraszamy na @Dopowiedzenia

2 Niedziela zwykła rok A

1. czytanie (Iz 49, 3. 5-6)

Sługa Boży światłością całej ziemi

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Pan rzekł do mnie: «Ty jesteś sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię».

Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela.

A mówił: «To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».

Psalm (Ps 40 (39), 2ab i 4ab. 7-8a. 8b-10 (R.: por. 8a i 9a))

Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę

Z nadzieją czekałem na Pana, *
a On pochylił się nade mną.
Włożył mi w usta pieśń nową, *
śpiew dla naszego Boga.

Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę

Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, *
lecz otwarłeś mi uszy;
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *
Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.

Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę

W zwoju księgi jest o mnie napisane: †
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *
a Twoje Prawo mieszka w moim sercu».
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu †
i nie powściągałem warg moich, *
o czym Ty wiesz, Panie.

Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę

2. czytanie (1 Kor 1, 1-3)

Paweł apostołem Jezusa Chrystusa

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Jezusa Chrystusa, i Sostenes, brat, do Kościoła Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi, co na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa!

Aklamacja (J 1, 14a. 12a)

Alleluja, alleluja, alleluja

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami.
Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (J 1, 29-34)

Chrystus jest Barankiem, który gładzi grzech świata

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi».

Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».

2 Niedziela zwykła rok A rok A/B/C

Czytania Liturgiczne pochodzą z Lekcjonarza wydanego przez: Wydawnictwo Pallottinum