Uważaj co mówisz do innych to może komuś zostać na całe życie. Posłychaj o wyjątkowym nauczycielu, o najważniejszych życiowych prawdach i o tym dlaczego gubimy Miłość? Zapraszam.
Uważaj co komu mówisz
W amerykańskich szkołach przeprowadzono kiedyś eksperyment polegający na tym, że nauczycielom pierwszych klas o niektórych uczniach powiedziano, że są szczególnie uzdolnieni. I co się okazało? Ci uczniowie rzeczywiście pod koniec roku mieli lepsze wyniki. Stali się takimi, za jakich ich uważano. Dzisiaj otwiera się niebo i nad wodami Jordanu rozlega się głos Ojca. Mówi o swoim Synu, Jezusie Chrystusie: To jest mój Syn ukochany, w Nim mam upodobanie. Ktoś zauważył, że Pan Jezus wtedy jeszcze nie dokonał żadnego cudu, jeszcze nie nauczał, nie cierpiał, nie przeszedł Drogi Krzyżowej i nie umarł dla naszego zbawienia. Bóg Ojciec wyraża bezwarunkową miłość: To jest mój ukochany Syn. Okazuje się, że w naszym życiu bardzo tego potrzebujemy.
Niezwykły nauczyciel – pianista Emil von Sauer
Potrzebujemy tego, żeby ktoś powiedział nam i nie tylko powiedział, ale żebyśmy mogli tego doświadczyć, że jesteśmy kochani bezwarunkowo – nie za coś. Andor Foldes to jeden z najwybitniejszych, już niestety nieżyjących węgierskich pianistów. Był geniuszem. W wieku 8 lat potrafił bezbłędnie zagrać koncert fortepianowy Mozarta. Jednak gdy miał 16 lat w jego życiu pojawił się kryzys i kariera mogła lec w gruzach. Nie potrafił niczego zagrać. I w tym czasie przybył do Budapesztu ostatni żyjący uczeń wielkiego Franza Liszta, pianista węgierski Emil von Sauer. Spotkał się z tym młodziutkim, 16 letnim wykonawcą i poprosił żeby ten dla niego zagrał Bacha, Beethovena i Schumanna. Chłopak się skoncentrował, skupił, wykonał te utwory jak najlepiej potrafił. Kiedy zagrał te utwory, Emil von Sauer wstał, podszedł do niego i ucałował go w czoło. Mówi mu tak: Na mojej pierwszej lekcji gdy byłem w twoim wieku, mój nauczyciel, Franciszek Liszt podszedł do mnie i ucałował mnie w czoło. Powiedział: Ten pocałunek otrzymałem od Beethovena, który był moim nauczycielem. Beethoven podszedł do mnie na pierwszej lekcji i powiedział: Zapamiętaj ten pocałunek.
Najważniejsza prawda
Moi kochani, dziś Jezus słyszy z ust Boga Ojca, że jest Jego umiłowanym Synem. Zapamiętaj ten pocałunek: nieważne kim jesteś, niezależnie od twoich zdolności, od Twojego stanu psychicznego, od emocji, jakie teraz przeżywasz, niezależnie od tego, jakie masz grzechy na sumieniu – i te wyznane w konfesjonale i te, które jeszcze dusisz w sobie, bo może nie masz odwagi narazie ich wyznać. Niezależnie od tego, jakim jesteś grzesznikiem, Bóg mówi do ciebie: Jesteś moim ukochanym dzieckiem. Zapamiętaj ten pocałunek. Od niego zależy wszystko.
W czasie realizacji tego dzisiejszego rozważania ksiądz Piotr tu obecny w studiu, pyta mnie: Ale właściwie o czym ty chcesz dzisiaj powiedzieć? Chcę powiedzieć o tym, że bardzo ważne jest to, żebyśmy zrozumieli doświadczyli tego, że jesteśmy bezwarunkowo kochani przez Pana Boga. Moi kochani, mówiłem o tym eksperymencie, kiedy nauczycielom powiedziano, że ci uczniowie są zdolni, nauczyciele w to uwierzyli i potem się to stało takim samospełniającym się proroctwem. Powiem teraz może przykład na drugim biegunie. Otóż w jednej ze szkół w mieście, gdzie sam się uczyłem, nauczycielka w pierwszej klasie szkoły podstawowej podeszła do jednego z uczniów, który się jakoś niestosownie zachowywał, się wiercił czy tam coś przeszkadzał i mówi: Słuchaj, widzę, że ty będziesz miał ze mną kłopoty. I okazało się że rzeczywiście te kłopoty się pojawiały przez całą jego szkołę podstawową.
Uwierzyć, doświadczyć tego, że to nie jest bajka. Że Pan Bóg mnie kocha nie za coś. Pan Bóg mnie kocha mimo wszystko, zawsze, niezależnie od mojej sytuacji, od tego kim jestem, co robię, Pan Bóg mnie będzie kochał. Ktoś powiedział, że to wcale nie jest taki „tumiwisizm”, że mogę wszystko, może mi na niczym nie zależeć, bo Pan Bóg kocha mnie takiego, jakim jestem. Ktoś to powiedział bardzo pięknie, że Pan Bóg kocha Cię takiego, jakim jesteś, ale za bardzo cię kocha, żeby ci pozwolić zostać takim, jakim jesteś. Ale punktem początkowym, fundamentem wszystkiego jest zrozumienie, że Pan Bóg mnie kocha niezależnie od wszystkiego, tak jak najlepsza matka, jak najlepszy ojciec kocha swoje dziecko, zawsze będzie je kochać, niezależnie od tego, kim to dziecko jest.
Dlaczego gubimy Miłość?
Skoro to jest takie łatwe i takie piękne to czemu to tak nie chwyta? Za mało się o tym mówi, za mało się to podkreśla. Bardzo często moralizuje się na kazaniach, stawia się wymagania, a za mało uwagi poświęca się na to, żeby użyć wszystkich sposobów, by dotrzeć do słuchaczy Słowa Bożego właśnie z tą podstawową rzeczą, że Bóg ich kocha. Ktoś powiedział o księżach to jest, moim zdaniem… no czasami się to może sprawdzać, że jak ktoś jest nieprzygotowany do kazania, to będzie mówił: Pan Bóg was kocha. A ja się zastanawiam, co ma piękniejszego i ważniejszego powiedzieć głosiciel ewangelii, jak właśnie skutecznie, może dobierając słowa, trafne przykłady, przekonać wszystkich, że Bóg ich kocha. Nie ma niczego piękniejszego i ważniejszego do powiedzenia.
| Jak słuchać mądrze?
Podcast doPOWIEDZENIA
Ksiądz Piotr i ksiądz Mateusz rozmawiają dziś o sakramencie, który określili sami jako najtrudniejszy sakrament. Dlaczego sakrament namaszczenia chorych uznali za najtrudniejszy? O tym sakramencie można pięknie mówić, można wyjaśniać, na czym on polega, bo jest nieraz bardzo fałszywie rozumiany, ale kiedyś trzeba go będzie przyjąć. O tym jak pięknie o namaszczeniu chorych mówił ksiądz Tischner, a potem jak jeszcze piękniej przeżył go w swoim życiu, gdy przyszło cierpienie i choroba, rozmawiają nasi księża przewodnicy po Katechizmu Kościoła Katolickiego. Warto ich posłuchać.
