Jeszcze ciekawostka, której na pewno nie znacie. Otóż w 614 roku Persowie zaatakowali Jerozolimę. Zburzyli wtedy wiele obiektów i wiele z nich nie przetrwało do naszych czasów. Przetrwała Bazylika Bożego Narodzenia. Dlaczego przetrwała? Bo nad wejściem był fresk przedstawiający Magów, Mędrców ze Wschodu. Persowie rozpoznali swoje rysy twarzy, swoje stroje i postanowili oszczędzić tę bazylikę.
Richard Dawkins w swojej książce pod tytułem „Bóg urojony” przytacza szereg argumentów, które w jego opinii miałyby zaprzeczać istnieniu Pana Boga. M.in. przywołuje eksperyment, w którym podzielono chorych wymagających założenia bajpasów na trzy grupy: za pierwszą grupę się modlono, za drugą grupę się nie modlono, a za trzecią się modlono i jeszcze jej o tym powiedziano. Okazało się, że operacja w przypadku tych trzech grup wyszła z takim samym powodzeniem – nie było żadnych różnic. I na końcu tego rozdziału Dawkins wyraża zdziwienie, że wynik eksperymentu nie da nic do myślenia wierzącym, którzy dalej wierzą w Pana Boga. Moi kochani, jeden z czołowych ateistów – biolog i filozof Michael Ruse, po wydaniu książki Dawkinsa w 2006 roku, po zapoznaniu się z jej treścią, powiedział: Wstydzę się po tej lekturze, że jestem ateistą.
Dzisiaj trzej Mędrcy ze Wschodu odczytują znak. Nie wiemy czym była ta gwiazda i nie dojdziemy nigdy, chociaż są różne spekulacje, o jakie to zjawisko astronomiczne chodziło. W każdym razie, ci mądrzy ludzie posługując się obserwacją przyrody doszli do poznania Boga w Jezusie Chrystusie. Mamy 2000 lat od tego czasu i od tego czasu bardzo wielu mądrych ludzi kierując się poznaniem świata, patrząc jak mądrze zorganizowany jest świat, poznając prawa przyrody, prawa fizyki, kosmologii, dochodzi do tego, że za tym wszystkim musi Ktoś stać. Niedawno, można ten filmik zobaczyć na youtubie, w jednym ze swoich wykładów wielki polski kosmolog, profesor Karol Meissner powiedział, że zdziwiłby się, gdyby nie istniała transcendencja, to znaczy że gdyby nie było świata nadprzyrodzonego, gdyby nie było Boga.
Jestem synem lekarza weterynarii, dlatego obserwacje przyrody są mi bardzo bliskie. Jak to jest, że gołąb wieziony parę tysięcy kilometrów w zamkniętym pudełku nie znając, nie widząc drogi potrafi do strzału wrócić do swego gołębnika? Jak to jest zrobione, mówiąc językiem dziecka, czy pszczoła zwiadowczyni potrafi tańcem, w którym bierze pod uwagę kąt osi od ula do Słońca, a więc orientuje się wobec Słońca – w tym tańcu czy bardzo wielkie znaczenie mają wszystkie ruchy, nawet tempo tańca – potrafi resztę roju doprowadzić z dokładnością do paru metrów do pola, gdzie znajdują się kwiaty obfitujące w pyłek? Jak to było możliwe, że kiedy w Polsce opóźniła się wiosna, bociany przylatujące z ciepłych krajów zatrzymały się na Peloponezie czekając aż temperatury w odległej o setki kilometrów Polsce umożliwią im przylot? Moi kochani, to są tajemnice i myślę że człowiek, który jest wrażliwy na piękno świata na mądrość zaklętą, stojącą u podstaw praw przyrody, musi dojść do istnienia Pana Boga.
Wspomniany już Richard Dawkins na swoim Twitterze napisał, że religia to zorganizowana licencja na bycie akceptowalnie głupim. Akurat te słowa gdzieś tam wpadły mi w oko, znalazły się gdzieś pod ręką, wtedy, kiedy w zeszłym roku w National Galery w Londynie wystawiono monumentalne dzieło Jana Matejki pod tytułem „Astronom Kopernik czyli rozmowa z Bogiem”. Malarz przedstawia Mikołaja Kopernika w chwili dokonania rewolucyjnego odkrycia. Kopernik klęczy, w ręku trzyma cyrkiel, obok niego makieta Układu Słonecznego, w tle trójkąt astronomiczny do mierzenia paralaksy, na tle katedry fromborskiej, w nocy, niebo usiane gwiazdami… Mikołaj Kopernik wyraża niesamowite zdziwienie, a wręcz zachwyt czy jakieś uniesienie mistyczne. Moment dokonania odkrycia. Jan Matejko w genialny sposób przedstawił tę chwilę jako modlitwę. Kiedy zestawiam te dwa obrazy – ten wpis Dawkinsa na Twitterze i wrażenie niesamowite, jakie sprawia to dzieło Matejki, to uniesienie Kopernika, na myśl przychodzą mi słowa Heissenberga, twórcy mechaniki kwantowej: „Jeden łyk z pucharu nauki może oddalić od Boga, ale trzeba pamiętać że na dnie tego pucharu czeka Bóg”. A więc ten kto dogłębnie pozna wszechświat, ten kto poszukuje prawdy, w końcu ją odnajdzie.
Kiedyś Krzysztof Zanussi w jednym z wywiadów powiedział, że uczestniczył w spotkaniu z profesorem, biologiem, który tłumaczył jak działa ludzki mózg i mówi, że wielkie znaczenie mają neuroprzekaźniki, substancje chemiczne, które odpowiadają za poszczególne stany emocjonalne, że podobny stan, jak w mistyce, można wywołać np. LSD. I wtedy zauważył ten mówca na twarzach jego słuchaczy niesamowite rozczarowanie: To nasze smutki, nadzieje, lęki, radości, mają podłoże chemiczne? Widząc to zaraz wyjaśnił, co miał na myśli. Mówi: Słuchajcie, kiedy wam powiem, że w tej mojej książce, którą tutaj mam ile jest procent celulozy w papierze, jaki procent druku farby drukarskiej stanowi ołów, ile jest żelaza w spinaczach, to jest wam nie powiedziałem najważniejszego: Że ta książka to „Hamlet”.
Ten kto jest prawdziwie mądry, potrafi w tym, co zostaje dane naszym zmysłom, unieść się ponad to wszystko i za tym wszystkim zobaczyć Rękę, która to powołała do istnienia. W historii Mędrców ze Wschodu kryje się niesamowita nadzieja. Zobaczmy, nie byli wierzącymi Żydami, nie znali proroctw dotyczących pojawienia się Mesjasza. Kierowali się tylko rozumem I doszli do poznania Pana Boga i spotkali Jezusa. Pan Bóg chce objawić się każdemu człowiekowi.
